Uru Kroniek - All Things Uru

al gebleken dat de vuurvliegjes – net als de meeste andere insecten trouwens – een
broertje dood aan water hadden. Aldus schakelde ik terug naar Eder Kemo, via de
reisdoek die ik als laatste had geactiveerd. Vanaf daar hoefde ik maar een klein
stukje terug te lopen om middenin het
hersenbomenwoud terecht te komen. Gelukkig
vloog daar de zwerm vuurvliegjes nog steeds
rond. Ik liep een paar maal door de zwerm heen,
totdat ik een flink aantal vliegjes had verzameld
die mijn persoontje interessant genoeg vonden
om rondom te blijven vliegen.
Als liep ik op eieren, schuifelde ik voorzichtig
terug naar het pad, maar ik kwam er al snel
achter dat de vliegjes gelukkig iets
vasthoudender waren dan ik eerst had gevreesd.
Behoedzaam verhoogde ik mijn tempo wat en
bleken de vuurvliegjes genegen te zijn om mij zelfs bij een vrijwel normaal
wandeltempo te volgen. Zo daalde ik de trap af, passeerde de peerpuffers en
ontdekte in het tunneltje daarachter dat ik de vuurvliegjes die rondom mij cirkelden,
inderdaad als vriendjes kon beschouwen. In de tunnel was het ook behoorlijk donker,
maar hoewel de duisternis daar zeker niet totaal was, zag ik duidelijk hoe de vliegjes
een groenig lichtschijnsel op de tunnelwand wierpen. Voor ik de tunnel verliet, keek
ik even argwanend naar de lucht, maar het leek
nog even droog te blijven. Voorzichtig liep ik over
de stapstenen van de vijver naar de opening in
de rotswand. De vuurvliegjes oordeelden
kennelijk dat ik hierbij op voldoende afstand van
het water bleef, want ze bleven mij allemaal
vergezellen.
In de ronde ruimte met het schakelboek
aangekomen, brak er een volgend spannend
moment aan. Ik kon nu terugschakelen naar
Eder Gira, maar in hoeverre zou de schakel ook
de zwerm vuurvliegjes meenemen? Die waren
immers ‘los’ van mij en zou daarom de hele
zwerm niet simpelweg hier achterblijven? Er was maar één manier om daar achter te
komen en dat was om te schakelen. Ik had geen keus, dus zonder verder te dralen
legde ik nu mijn hand op de foto.
De fumarool vlak voor mijn voeten
maakt de vuurvliegjes zenuwachtig…
Het rommelende geluid van de schakel die in
actie kwam, echode in mijn oren en even werd
het zwart voor mijn ogen. Het bleef toch een
volstrekt mysterieus en onbegrijpelijk
reismedium, maar effectief was het wel.
Na een ogenblik doemde het waterlandschap
van Eder Gira voor mij op. Tot mijn grote
opluchting bleek de hele zwerm met mij mee te
zijn geschakeld. Toch leek het alsof de
vuurvliegjes wat nerveus waren geworden. Al
snel kwam ik erachter wat daar de oorzaak van
was. De reden was niet het schakelen op zich,
329
Ik verzamel een flinke voorraad
vuurvliegjes om mij heen.
Een volgend spannend moment…
Schakelt de zwerm vuurvliegjes met
mij mee naar Eder Gira?