Uru Kroniek - All Things Uru

Het rad wordt aan de draaiende
naaf van het gebouw gekoppeld.
nu continue. Ook de tekening van de kluisdeuren
lichtte nu op en nadat ik de beide hendels bij de
lifttekeningen ook naar beneden had geduwd, was
het hele paneel actief geworden.
Mooi! Dat betekende dat dit gebouw nu van energie
was voorzien! Mijn oren tuiten nu bijna van het
ritmische geluid dat door de ruimte daverde. Zou het
metalen rad geen hinder ondervinden van het gat
Ik zette al een tweetal passen in de richting van het
rooster, maar zag dat dit niet meer nodig was. Ook
de tekening van het rad lichtte nu op en vanuit de
vloer kwam het reuzenrad omhoog, wat vervolgens
aan de draaiende cilinder daarachter werd gehaakt.
Het metalen rad ging hierdoor nu ook draaien. Ter
beveiliging van de bezoekers hier was er ook een
metalen hekje uit
de vloer omhoog
gekomen en de
vier lampen op het
paneel brandden
dat zich in de stenen cilinder bevond? Gelukkig bleek dat niet het geval te zijn. Het
geheel draaide zo te zien, soepeltjes door.
Mijn triomfantelijke gevoel vanwege dit behaalde succes, bleef echter niet lang in
stand. Het mocht dan mooi zijn dat ik die machinerie hier aan de gang had gebracht,
maar hoe kon ik deze ruimte verlaten? De machinekamer had weliswaar een tweetal
deuren, maar die waren dichtgeschoven en van dezelfde superzware en solide
atoombunkerachtige uitvoering als die
exemplaren beneden in het gebouw.
Maar wacht eens even? De symbolen van deze
deuren waren toch niet voor niets opgelicht op
het bedieningspaneel? Ik wandelde richting de
linker deur en toen ik daar nog een drietal
meters van verwijderd was, zag ik dat mijn KI
een signaaltje stuurde naar het wapen van
Gahreesen dat midden op de deur was
Als het goed is, zou alles hier nu
moeten werken.
gegraveerd. De bovenkant van dit symbool, dat
leek op een lezend hoofd, lichtte vervolgens
blauwig op en als reactie hierop schoof de
zware deur open! Nu zag ik ook dat dit gedeelte van het symbool precies hetzelfde
was als het teken dat op de machine zat dat mij de KI had geschonken. Mooi! Dat
betekende dat dit op een horloge lijkende apparaatje in feite een soort draadloze
sleutel was, waarmee de bezoekers aan deze gevangenis automatisch toegang tot
bepaalde afdelingen kregen.
Ik arriveerde in eenzelfde soort gang als beneden en was blij dat de deur achter mij
weer dichtschoof. Het zware gedreun van de draaiende raderen drong zo nog maar
zeer gedempt tot in deze gang door. Gelukkig maar, want een aanhoudend gesuis in
mijn oren gaf de waarschuwing af dat mijn trommelvliezen de afgelopen minuten aan
teveel herrie blootgesteld waren geweest.
160
Nadat ik ook de liften heb
geactiveerd, is het hele gebouw
van energie voorzien!