Uru Kroniek - All Things Uru

stang, die echter door een aantal klampen in bedwang werd gehouden. Voor het
geheel zat een grote hendel. Zou dit wellicht de rem van de molen zijn? Helaas was
ik niet in staat de ruimte vanaf hier te betreden. De grote houten deur naast het raam
was en bleef gesloten en het raam zelf was net iets te klein en zat ook wat te hoog
om hierdoor naar binnen te kunnen klimmen.
Jammer, maar helaas. Ik nam wel even de tijd om
de wandversiering die rondom het raam en de deur
was aangebracht, te bewonderen. Het leek wel een
patroon van vissen en bloemen te zijn. Ook het
paneel van de deur was opgesierd door een
houtsnijwerk dat weelderige takken toonde, waarop
een tweetal vogels zaten.
Ik bewonder de versieringen die
op de wand en de deur zijn
aangebracht.
De spleet was inderdaad niet zo erg groot en het
leek erop dat ik de eerste helft nu al afdoende had
verkend. Het pad liep hier trouwens dood en
oversteken had weinig zin. Ik gluurde over de rand
van het plateautje en zag dat zich lager een paar soortgelijke rotsrichels bevonden,
zonder dat deze overigens toegang gaven tot een andere ruimte in de rotswand.
Door middel van een drietal niet al te hoge sprongen belandde ik zo op een snelle
manier opnieuw op de bodem van de spleet. Lopend
richting het andere einde, was te zien dat het hier
nog schemeriger, smaller en vochtiger was dan aan
de andere kant, hoewel een waterplas hier ontbrak.
Dat kwam omdat de bodem hier langzaam hellend
iets omhoog liep. Die grond was hier trouwens zeer
weelderig begroeid met mos en andere planten en
ook de blauwpaarse bloempjes ontbraken niet.
De spleet leek aan het andere einde dood te lopen
zonder dat er nog nieuwe opvallende zaken werden
onthuld. Wel zag ik dat ginds een drietal losse,
lange planken als overbrugging tussen de beide
wanden van de kloof diende en rechts hing nog een
andere brug, waarvan de touwen al eens eerder waren losgeschoten. Zou deze brug
op zich ook nog stevig zijn, net als het exemplaar dat ik daarnet zelf had doen
sneuvelen? Dat bleek het geval te zijn. Ik klauterde
langs deze tot ladder getransformeerde brug
omhoog en kwam zo op een plateau uit, dat anders
niet te betreden was geweest.
Hier stuitte ik meteen op een kleine ruimte in de
rotswand, die maar iets meer dan twee meter diep
was en amper anderhalve meter breed. Het bleek
een slaapkamertje te zijn. Links van de ingang was
Ik arriveer in een kleine ruimte,
dat een slaapkamer blijkt te zijn.
grote, langwerpige nis in de muur uitgehakt, die
precies groot genoeg was om een bed te bevatten.
Er lag zelfs nog een matras en een deken op dit
stenen bed, die de tand des tijds redelijk doorstaan
leken te hebben. De krappe ruimte werd hier zo wel erg nuttig gebruikt, want ook in
de achterwand waren een paar nisjes uitgehakt, waarin een paar potten, een schaal
en een vaas stonden. Een brede ‘vensterbank’ onder de nisjes deed zo meteen
47
De bodem is hier zeer weelderig
begroeid. Rechts kan ik omhoog
klimmen.