Uru Kroniek - All Things Uru

Hoofdstuk 16: In de vesting.
Ik was in een soort gang aangekomen, die in een vreemd roodachtig licht was
gedompeld, wat kwam door de rode lampen die in de zijmuren waren aangebracht.
Voor mij liep een korte stenen trap omhoog. Daarachter bevond zich een tweede
deur, die echter op mijn nadering eveneens openschoof.
Nu arriveerde ik in een wat grotere, min of meer ronde ruimte, die zo te zien een
soort kruispunt van gangen vormde. In de vloer
werd dat kruispunt door een grote ‘plus’
weergegeven, waarbij in ieder van de vier poten
een witte lamp was weggewerkt. Ook in de
wanden zaten grotere en kleine lampjes, in
diverse kleuren. Het doel van deze
kerstboomachtige verlichting ontging mij
voorlopig.
Gezien de vorm van dit gebouw, leek het logisch
dat de gang links en rechts een rondlopende
gang was, die toegang bood tot de centrale
ruimtes in de vesting, net als in de gevangenis.
Ik keek dan ook met meer belangstelling naar
de deur recht voor mij, maar ook met enige
behoedzaamheid naar de twee vreemde apparaten die daar vlak voor aan weerzijde
van de deur stonden, als twee bewakers. Ze waren wel drie meter hoog. Aan de
onderkant zat een stel buizen. Daar bovenop was een grote ronde ketel gemonteerd,
die hogerop uitmondde in een koker met een bolle ronde deksel op de top. Deze
koker werd opgesierd door een aantal lampen, die allemaal rood oplichtten. Nu is
‘rood’ universeel een waarschuwingskleur, dus het was begrijpelijk dat ik zeer op mijn
hoede, met mijn reisschakelboekje in de aanslag, naar deze apparaten toe sloop. Zo
kon ik bij het minst geringste onheil meteen naar mijn Relto terugschakelen.
Gelukkig bleek dat niet nodig. Of deze toestellen nu in bedrijf waren of niet, ze
dienden in ieder geval niet om eventuele ongewenste bezoekers tegen te houden.
Maar wellicht was het feit dat de buitendeur als reactie op mijn KI was opengegaan,
al genoeg bewijs voor deze metalen wachters om mij als ‘goed volk’ te beschouwen.
Doorlopen was dus het parool en nadat mijn KI
ook aan de derde deur een seintje had gegeven
dat hij mocht opengaan, arriveerde ik in het
inwendige van het gebouw.
In de langwerpige zaal waarin ik nu was beland,
was het eveneens schemerig. Het centrale deel
van de ruimte werd wittig verlicht door lampen die
in het plafond zaten. In de wanden zaten
allemaal ondiepe nissen weggewerkt, waaronder
Uit de roosters kringelt wat stoom
omhoog en in de diepte brandt een
fel gelig licht. Merkwaardig…
roosters zaten. Daaruit kringelde wat stoom
omhoog en in de diepte brandde een fel gelig
licht. Geen wonder dat het nogal warm en vochtig
was in dit lokaal. Ik tuurde eens door zo’n rooster
in de diepte, maar zag daar niets anders dan een dichte gele mist. Merkwaardig…
De achterwanden van de nissen waren kaal, afgezien van het Gahreesen wapen dat
hierin was aangebracht. Tussen de nissen in, brandden rode lampen. De ruimte was
169
Die deur wil ik wel openen, maar wat
te denken van die twee vreemde
apparaten die daarvoor als een soort
‘bewakers’ staan opgesteld?