16.09.2013 Views

Uru Kroniek - All Things Uru

Uru Kroniek - All Things Uru

Uru Kroniek - All Things Uru

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

helper. Hoe was dit op te lossen?<br />

Achteraf was het zeer simpel om dit probleem te tackelen. Ik was al naar de nis<br />

gelopen met de zeven bordjes en zag dat in de muur daaronder evenzovele houten<br />

hendeltjes zaten, waarmee ik de bordjes desgewenst<br />

naar boven of beneden kon klappen. Ik klapte<br />

simpelweg het eerste bordje omhoog. Aangezien in<br />

de slavengrot de drukplaat met het nummer ‘een’ niet<br />

verzwaard was, klopte de code nu niet meer. Als<br />

reactie gingen de beide deuren van het slavenverblijf<br />

weer dicht, maar de derde deur hier open. Mocht het<br />

nodig zijn om via deze route opnieuw terug te gaan,<br />

dan moest ik dat eerste bordje simpelweg weer<br />

Ik klap simpelweg het eerste<br />

bordje omhoog.<br />

neerklappen…<br />

Alvorens door te lopen, keek ik hier eerst nog even in<br />

het rond. Nieuwe zaken werden daarbij niet onthuld.<br />

De ruimte was verder kaal en leeg, afgezien dan van een aantal metalen boeien die<br />

hier aan het plafond hingen en een afgebroken exemplaar dat op de stenen vloer<br />

terecht was gekomen. Lang nam ik niet de tijd deze te bestuderen, maar liep door de<br />

geopende deur naar de ruimte daarachter, die nog niet al te veel verschilde van de<br />

plek waar ik vandaan kwam. Ik bevond mij nog steeds<br />

in een kale grot. In de zijwanden waren enkele stenen<br />

banken uitgehakt die gespeend waren van enig<br />

comfort, maar waarop men wel iets gemakkelijker kon<br />

zitten dan op de stenen vloer. Recht vooruit<br />

transformeerde de stenen zaal tot een schemerige<br />

gang die in een flauwe bocht naar links wegliep. Deze<br />

gang sloeg ik in.<br />

Na een twintigtal meters gloorde er licht in de verte en<br />

toch ietwat tot mijn verrassing arriveerde ik daar plots<br />

buiten, op een houten plateau. Met een licht<br />

opgelucht gevoel ademde ik de buitenlucht in. Het<br />

was daarbinnen toch wel ietwat bedompt geweest en sowieso wekte die slavenruimte<br />

een onaangenaam gevoel op. Nee, met die duistere zaakjes wilde ik het liefst maar<br />

zo weinig mogelijk te maken hebben en ik was opgelucht dat deze hindernis achter<br />

mij lag.<br />

118<br />

Ik arriveer in een schemerige<br />

gang die in een flauwe bocht<br />

naar links wegloopt.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!