Uru Kroniek - All Things Uru

Hoofdstuk 35: Bevrijding.
Opnieuw landde ik veilig in mijn Relto.
Alhoewel… veilig? Ik kon nog net zien dat ook de
vierde totem was verdwenen, toen de hele rots
door een zwaardere aardbeving fors door elkaar
werd geschud. Terwijl de hemel vervuld raakte
van het gekraak en geknars van rotsen die langs
elkaar schoven en versplinterde, beschermde ik
instinctief mijn gezicht met mijn armen. De
gebeurtenissen van Riven leken zich te herhalen!
Snel besefte ik echter dat mij weinig kon
gebeuren. Ik stond op een veilige afstand van de
rotswand en boven mij was louter de blote hemel.
Ik kon dus niets op mijn hoofd krijgen. Voor mij
zag ik hoe de scheur tussen de zuiltjes kleine
vertakkingen kreeg en dat de grond daarbinnen
in elkaar zakte, waarbij wolken met fijn steengruis
werden opgeworpen. Na een ogenblik was de
bodem die de spleet omsloot, in de diepte
verzonken. Tegelijkertijd met het optrekken van
de wolken gruis, kwam de hele rots weer tot rust.
Wat overbleef was een gapende scheur in de
grond, tussen de vier nu lege zuiltjes, als een
diepe wond in de rotsbodem.
Voorzichtig schuifelde ik naar de rand en wierp
een blik in de zojuist ontstane scheur. Diep was
het inderdaad… om niet te zeggen onpeilbaar
diep! Een bodem kon ik niet onderscheiden,
maar er gloorde daar wel een blauwig licht dat
doorspekt werd door sterren! Dat kon niet waar
zijn, maar totaal verrast was ik ook weer niet.
Yeesha had al gezegd dat ‘de spleet zou
terugkeren’ en zelf had ik al bedacht dat er
zekere parallellen waren te trekken met Riven.
Maar daarnaast waren er duidelijke verschillen.
Het openen van de sterrenspleet in Riven had de
onvermijdelijke ondergang van dat Tijdperk
definitief in gang gezet. De atmosfeer van Riven
werd door de geopende sterrenspleet
weggezogen en de stormwind die daar het
resultaat van was, sleurde alles met zich mee, te
beginnen met de telescoop die op die spleet had
gestaan. Vervolgens was het wel een compleet
raadsel hoe de restanten van deze kijker daarna
in de woestijn in New Mexico terecht waren
gekomen…
Hier gebeurde echter niets van dit alles. Mijn
345
Ik zie nog net dat de vierde totem is
verdwenen, als een zwaardere
aardbeving de rots doet schudden.
De grond binnen de scheur begint
weg te zakken…
Een diepe wond in de rotsbodem is
het resultaat!
Waar, in de diepte, zelfs sterren
twinkelen…