Uru Kroniek - All Things Uru

had Sam zijn naam neergepend. Ik sloeg het boek open en zag dat deze Koning een
van de laatste geweest moest zijn, want zijn heerschappij begon in 5999 DE. Ik las:
Koning Asemlef
Asemlef besteeg de troon in 5999 DE op 54 jarige leeftijd.
Hij erfde een volk dat filosofisch in de war was (De Waarnemer versus Gish versus
De Grote Koning/Tevahr), maar technologisch ver gevorderd (vele grote
constructies, mijnbouw, en wetenschappelijke uitvindingen), snel uitbreidend binnen
de grot en verder gaand op het pad om de invloed van buitenstaanders binnen hun
cultuur te beperken. Daarbij waren de onenigheden die hun verleden had
verscheurd, op een minimaal peil gekomen. *1
Asemlef continueerde deze vreedzame trend door te proberen niet één stroming te
isoleren, maar in plaats daarvan iedereen te verwelkomen, die om het even welk
geloof aanhing.
Het leek erop dat hij geen enkel standpunt innam ten aanzien van welke religieuze
ideologie dan ook die langs kwam, dat hij iedere stroming accepteerde en iedere
religieuze groepering gelijk behandelde voor wat betreft bezit, besturing, hulp, enz.
Terwijl hij op geen enkel geloof neerkeek, was hij in staat zijn eigen vast te houden,
waarvan enkele tot op dat moment onbekend waren bij de D’ni. Hoewel dat nooit
publiekelijk werd toegegeven door Asemlef, was de algemene opinie dat Asemlef
talloze bedienden gebruikte, die vanaf Tijdperken buiten werden aangevoerd. Ook
historische verslagen maakten daar melding van. Meer nog waren daar de
wedstrijden die Asemlef, naar het scheen, met deze ‘bedienden’ hield. Details zijn
nauwelijks te vinden, maar het lijkt erop dat deze wedstrijden uiteenliepen van
jachtpartijen, verricht door Asemlef zelf, tot een soort veldslagen in gladiatoren
stijl, tussen de bedienden onderling. Het moet worden gezegd dat, onafhankelijk van
wat voor activiteiten er precies werden ontplooid, dit onder het grote publiek maar
weinig stof deed opwaaien.
Dit was opvallend om te lezen en ik kon mij herinneren dat Nick, de assistent van
Douglas Sharper ook iets dergelijks had ontdekt. Waren die bedienden, die in dat
opzicht dan beter slaven genoemd komen worden, misschien ook Bahro geweest,
en/of de slaven die ook in het Tijdperk Teledahn gevangen hadden gezeten? Zonder
het zeker te weten, vermoedde ik dat het zo was. Het gaf evenzeer aan dat de D’ni
net zo beschaafd als barbaars waren als destijds ook de Romeinen waren geweest.
Asemlef’s credo leek te zijn: ‘jullie kunnen allemaal doen en denken wat jullie willen,
zolang ik mijn eigen denkbeelden mag blijven volgen.’ Ik kreeg meteen een zeem
van antipathie jegens deze Koning. Ik las verder, om te zien of in het tweede deel
van dit verslag, dit beeld nog in positieve zin kon worden omgebogen.
In plaats van zich te concentreren op filosofische of religieuze zienswijzen, focuste
Asemlef zich in de plaats daarvan op de uitbreiding van de mijnactiviteiten, de bouw
van nieuwe wijken en het aanbieden van gelijke culturele kansen en sociale
voordelen aan alle klassen. En voor wat betreft de invloed van de buitenstaanders,
beargumenteerde Asemlef publiekelijk dat de bevelen van zijn vader aan alle Gilden
niet realistisch was en dat een zekere invloed van buitenaf altijd tot op bepaalde
283