Uru Kroniek - All Things Uru

weg te schakelen, ik wilde toch eerst nog even verder rondkijken op dit eilandje. Dat
onderzoek moest toch snel te voltooien zijn. Ik liep naar de achterste rand van het
eiland, alwaar ik een goed overzicht had op het hele terrein voor de hut. Vervolgens
staarde ik over de wolken. In tegenstelling tot de
afbeelding uit mijn reisschakelboekje, zag ik geen
naburige rotspunt. Wellicht was de top van de
wolkenlaag inmiddels wat hoger komen te liggen,
waardoor dit eilandje nu aan het oog werd
onttrokken. Het bleef hier trouwens schemeren, de
duisternis viel niet verder in.
Tussen de vier zuilen doorlopend begaf ik mij naar
Het smalle pad links van de hut
loopt al snel dood.
de linker zijkant van de hut. Er was daar nog
genoeg ruimte voor een smal pad aan de rand van
het rotsplateau. Achter de hut liep het pad verder,
temidden van een aantal niet al te hoge, afgeronde
en kale rotspunten. Erg ver kon ik hier trouwens niet doorlopen. Het pad maakte een
flauwe bocht, steeg wat en liep daar dood op een groepje wat grotere dennenbomen,
die hier groeiden.
Aan de andere kant van de hut was het plateau nog
wat breder en kwam daar uit op een wat hoger,
halfrond plateau, dat afgezien van wat armzalig
gras en een paar struikjes, vrijwel kaal was
gebleven. Het zag er aldus naar uit dat mijn
onderzoek van deze rotsklomp zo snel tot een
einde was gekomen. Vanaf dit hoger gelegen
plateau had ik trouwens wel een mooi uitzicht over
Vanaf het hoger gelegen plateau
heb ik een mooi uitzicht over het
hele terrein.
het hele terrein.
Wat nu? Het
moment om dit
eiland te verlaten was zo sneller aangebroken dan ik
op voorhand had gedacht. Ik moest nu dan maar de
stoute schoenen aantrekken en één van de vier
schakelboeken gaan uitproberen. Welke zou ik
kiezen? Het leek mij het beste om de weg van de
logica te bewandelen en het Tijdperk te gaan
bezoeken dat het eerst in het boek werd genoemd,
die wereld dus die ‘Teledahn’ heette en waar, als de
tekeningetjes juist waren, paddenstoelen zouden
groeien.
Ik liep naar de voorste en rechter zuil, hurkte voor de holte waarin het opengeslagen
schakelboek lag en legde mijn hand op het plaatje dat het inwendige van een houten
hut toonde.
70
Ik schakel naar het Tijdperk dat
‘Teledahn’ wordt genoemd.