Uru Kroniek - All Things Uru

gedwarsboomd door een leger van Ouderen, die hij echter wist te verslaan. De
Ouderen die de slag overleefden, werden zijn krijgsgevangenen. De roem steeg
Ymur nu naar het hoofd. Hij vermoedde dat de D’ni minder behulpzaam waren dan
het leek en dat ze uiteindelijk toch het plan hadden zijn volk opnieuw te binden.
Ymur liet Uta een ultimatum overbrengen naar Atrus. Als hij zich niet zou overgeven,
dan zou Ymur alle nog levende Ouderen doden. Atrus, die wel vermoedde dat Ymur
een vuil spelletje speelde, nam geen risico. Hij arriveerde niet ongewapend en met
een groep metgezellen. Tot hun verrassing troffen
ze echter een verlaten kamp aan. Ymur’s leger,
driehonderdduizend man sterk, leek in rook te zijn
opgelost! Toen ontdekten ze dat Ymur was gedood.
Uta was de dader, maar moest deze actie met zijn
eigen dood bekopen. Hij had zich opgeofferd,
omdat hij besefte dat Atrus en de zijnen wél het
beste met hen voor had en Ymur uiteindelijk slechts
op eigen gewin uit was. Dat besef had kennelijk ook
Nu kunnen de Terahneeanen zich
eindelijk opmaken voor een échte
vrede in hun mooie wereld…
wortel geschoten bij een grote meerderheid van
Yamur’s leger. Nu konden de Terahneeanen zich
eindelijk opmaken voor een échte vrede in hun
mooie wereld…
Jaren later kwamen ze erachter dat de D’ni en de Terahneeanen van één
thuiswereld afkomstig waren, die Garternay heette, maar dat beide volken zo’n vijf-
tot zesduizend jaar geleden hun eigen weg waren gegaan. Het leek verstandig dat dit
ook in de toekomst zo zou blijven.
Voor de laatste keer bezochten Atrus, Catherine en
een paar andere D’ni Terahnee. Ze namen afscheid
van Gat, de voormalige slaaf die Atrus en de zijnen
destijds had bijgestaan en altijd had gevonden dat de
vrije slaven zich moesten concentreren op het
opbouwen van een nieuwe gemeenschap, in plaats
van wraak te nemen op de overlevende
Terahneeanen. Gat was nu de nieuwe leider
geworden, samen met Hersha en zij vertelden Atrus
dat na hun vertrek en nadat de schakel tussen D’ni en
Terahnee zou zijn verzegeld, zij hun wereld voortaan
‘Devokan’ zouden noemen, wat ‘hoop’ betekende.
Later schreef Catherine in haar kroniek:
“En “En zo zo eindigde eindigde het, het, als als het het begon. begon. Daar Daar staand, staand, tussen tussen het het kleine kleine en
en
nederige nederige gezelschap, gezelschap, gezelschap, voelde voelde ik ik een een soort soort afsluiting, afsluiting, alsof alsof het het universum
universum
zelf zelf een een pauze pauze had had genomen genomen voordat voordat de de slotpagina slotpagina was was omgedraaid omgedraaid en
en
het het laatste laatste woord woord geschreven.
geschreven.
Zo Zo voelde voelde het, het, terwijl terwijl de de nacht nacht viel viel daar daar op op het het het plateau plateau waar waar waar onze onze grote
grote
ontdekkingsreis ontdekkingsreis was was begonnen. begonnen. Waar Waar duizenden duizenden jaren jaren eerder, eerder, die die eerste
eerste
grote grote afscherming afscherming van van Tijdperken Tijdperken had had had plaatsgevonden.
plaatsgevonden.
De De tijd tijd stond stond stil stil stil en en terwijl terwijl terwijl dat dat gebeurde, gebeurde, vloe vloeide vloe ide de de kennis kennis over over wat wat hier hier
hier
was was was gebeurd, gebeurd, gebeurd, in in in mij. mij. mij. Het Het Het vulde vulde vulde mij mij mij met met met het het heilige heilige heilige licht licht licht van van van begrip. begrip.
begrip.
32
De schakel tussen Terahnee en
D’ni wordt verzegeld.