Uru Kroniek - All Things Uru

Hoofdstuk 33: Bruggen voor levend licht.
Het schakelboek zette mij op het ‘strandje’ neer, naast de constructie die het Eder
Kemo schakelboek bevatte en amper een meter achter een van de twee kleine, en
permanent stomende fumarolen die op dit strandje aanwezig waren. Tijdens mijn
afwezigheid was er hier weinig veranderd. Het was opnieuw, of het was nog steeds
dag. Tja, het zat er dik ik dat de laatste reisdoek die ik moest zien te vinden, in dít
Tijdperk aanwezig was. Goedbeschouwd had ik hier ook nog niet alles gezien. In de
grot achter de waterval bevond zich namelijk nog een gang, die ik echter niet kon
betreden omdat het daar pikkedonker was. Op de één of andere manier moest ik aan
licht zien te komen.
Ik vond dat het wel even tijd werd voor een rustpauze en daarom besloot ik terug te
schakelen naar mijn Relto. Ik kon dan meteen zien welke verandering de zojuist door
mij vergaarde Yeesha pagina daar teweeg had gebracht. Ik opende mijn
reisschakelboekje dat nog steeds aan mijn broeksband bij mijn linkerzij zat gegespt
en drukte mijn linkerhand op de foto.
Hoewel ietwat versleten, is het toch
een mooi tapijt wat in mijn Relto is
verschenen.
Zoals steeds, zette mijn reisschakelboekje mij in
de hut neer. Daar zag ik dat het niet nodig was
om naar buiten te lopen, om naar de verandering
in mijn Relto te zoeken. De Yeesha pagina had
namelijk een prachtig rond tapijt op de vloer van
mijn hutje gedeponeerd! Het textiel was duidelijk
een tikje versleten en ook ietwat vaal, waardoor
de oorspronkelijke kleuren van het tapijt wat flets
waren geworden. Maar zelfs nu was nog duidelijk
te zien dat dit een kleurrijk en origineel D’ni tapijt
moest zijn geweest. De basiskleur was
geelgroenig, maar daarin waren meer bruinige
stroken verweven. Het hart van het tapijt werd
gevormd door een bruine cirkelrand, waarbinnen in dezelfde kleur D’ni symbolen
waren verweven. Tussen deze cirkel en de buitenrand, die werd gevormd door een
fraaie bies met franje, waren meer abstracte patronen verweven. Toch had ik het
gevoel dat ze wel iets moesten voorstellen en met wat fantasie zou men hierin een
drietal vogels kunnen herkennen in een patroon dat in de andere helft van het tapijt
werd herhaald. Twee vogels waren voorzien van
een groene hanenkam en een groen oog en
verder waren er in dezelfde groene tint nog een
paar bladmotieven in het kleed verwerkt. Als
laatste detail was de gelige achtergrond van het
tapijt door middel van dunne, donkergrijze lijntjes
in allemaal vlakjes opgedeeld, waardoor het
geheel wel een beetje op een mozaïek leek. Ik
vond het een erg mooi kleed en zeker een
verfraaiing van mijn hutje.
Ik liep even naar buiten en zag daar dat ook aan
de buitenkant van mijn huisje verfraaiingen
waren verschenen. Zowel langs de bovenrand van de muren, vlak onder het rieten
dak, als langs de pilaren die aan weerszijde van het bordes stonden, waren abstracte
327
De muren en pilaren van mijn hutje
zijn ook verfraaid met mozaïeken.