You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Is er toch een makkelijker route om<br />
deze Bahro deur te bereiken?<br />
Maar was het écht onmogelijk, of wist ik plots<br />
toch nog een makkelijker route te ontdekken die<br />
tot dusver verborgen was gebleven? Ik had er<br />
een hard hoofd in, maar had geen keus. Als ik<br />
niet bij die deur zou kunnen komen, dan zou ik<br />
noodgedwongen de uitgestippelde route van<br />
Yeesha moeten onderbreken en nooit ontdekken<br />
welke geheimen ze verder voor mij in petto had.<br />
Ja, ik zou natuurlijk nog de twee laatste<br />
tijdperken die vanuit mijn Relto beschikbaar<br />
waren kunnen bezoeken, maar mijn queeste zou<br />
ik dan nooit kunnen voltooien. Nee, het was veel<br />
te vroeg om het nu al op te geven.<br />
Hoe moest ik dit aanpakken? Al snel kwam ik erachter dat ik opnieuw naar het dak<br />
van het eerste roterende gebouw zou moeten afreizen, om daar de mogelijkheden en<br />
onmogelijkheden opnieuw te bezien. Dat kon vanaf hier op verschillende manieren,<br />
maar de meest risicoloze route was om terug te schakelen naar mijn Relto,<br />
vervolgens door te reizen naar de ontvangstruimte van Gahreesen en daar tot slot de<br />
lift te nemen naar het dak.<br />
Zo gezegd, zo gedaan. Na een reisje via twee schakelboeken en een korte<br />
wandeling, arriveerde ik vijf minuutjes later al op het dak van het eerste roterende<br />
gebouw. Vanaf daar was het bijna niet mogelijk om de Bahro deur in de diepte te<br />
zien. <strong>All</strong>es overwegende, kwam ik tot de conclusie dat mij maar weinig keuzes restte.<br />
Ik zou dus toch op mijn sprongkracht moeten vertrouwen, mede geholpen door de<br />
geringe zwaartekracht hier. <strong>All</strong>ereerst sprong ik vanaf de loopplank op de rots met de<br />
reisdoek, die ik opnieuw activeerde. Mocht het<br />
hier helemaal misgaan, dan kon ik later<br />
rechtstreeks vanuit mijn Relto naar de top van<br />
deze rots schakelen, dankzij de reisboekenlegger<br />
in het Gahreesen schakelboek.<br />
Staand op de rots liep ik naar de rand vanwaar ik<br />
goed zicht had op de tweede rotsstaak waarop ik<br />
zou moeten springen. Ik bekeek hem zorgvuldig.<br />
De bovenkant was platter en groter dan de rots<br />
hier. Ook lag deze bovenkant duidelijk een stuk<br />
lager, dat scheelde wel een meter of tien. Ik bleef<br />
nog een tijd staan aarzelen, maar besefte dat ik<br />
vroeg of laat toch knopen moest doorhakken. Ik<br />
parkeerde mijn reisschakelboekje zo dat ik binnen één seconde naar mijn Relto kon<br />
terugschakelen zodra het leek dat ik óf in de diepte zou storten, óf tegen een steile<br />
rotswand dreigde te slaan, of beide tegelijkertijd. Het bleef, hoe dan ook, een zeer<br />
riskante sprong. Ten slotte haalde ik adem, nam een aanloop en zette af…<br />
Tot mijn eigen verrassing beschreef mijn lichaam een keurige parabolische baan, die<br />
mij nog redelijk zachtjes en ook precies midden op de top van de rotsstaak bracht. Ik<br />
had zelfs nog de ruimte om rustig een paar meter uit te lopen! Oef! Dat was achteraf<br />
toch een stuk gemakkelijker gegaan dan ik had verwacht!<br />
192<br />
Ik moet mijzelf nogal wat moed<br />
inspreken alvorens ik het waag om<br />
naar deze rotsstaak te springen.
Change language