You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
etovergrootvader werd geopend, door met de telescoop het kijkglas van deze<br />
afdichting te doorboren. Dat was gebeurd aan het einde van zijn avonturen op Riven,<br />
toen hij Catherine had bevrijd en Gehn gevangen had gezet. Kort daarna zou hij zélf<br />
in die sterrenspleet vallen en pas tien jaar later in Tomahna arriveren…<br />
Althans, zo had hij dat allemaal beschreven. Ondertussen begon ik meer en meer te<br />
geloven dat dit geen verzinsels waren, maar dat het allemaal écht was gebeurd!<br />
Spijkerharde bewijzen hiervoor had ik niet, maar datgene wat ik hier allemaal aantrof,<br />
maakte dat steeds aannemelijker. Hoe was het trouwens mogelijk dat deze kijker min<br />
of meer ongeschonden hier in de woestijn was neergeploft? Het metaal moest dan<br />
wel erg weerbarstig zijn om weerstand te kunnen bieden aan de sterke wrijvingshitte<br />
die vrijgekomen moest zijn tijdens zijn val door de aardse atmosfeer. Maar er waren<br />
wel meer vreemde raadsels wat dat betreft. Dat een stuk metaal dit zou overleven,<br />
dat was nog verdedigbaar, te meer daar ik de resten hier met eigen ogen kon<br />
aanschouwen. Maar wat te denken van een<br />
schakelboek, dat van – weliswaar speciaal – maar<br />
toch van kwetsbaar papier was gemaakt? Mijn<br />
voorvader had het Myst schakelboek toch<br />
ongeschonden op de Veluwe aangetroffen en zo<br />
konden zijn vreemde avonturen destijds een<br />
aanvang nemen. Nee, die D’ni spullen waren toch<br />
door een waas van geheimzinnigheid omgeven,<br />
waarvan ik het fijne niet snapte.<br />
Hoe ik ook zoek tussen de platen<br />
verwrongen metaal, een reisdoek<br />
valt nergens te ontdekken.<br />
Terwijl ik dit allemaal overdacht, speurde ik tussen<br />
de diverse platen en bekeek ze aan alle kanten. Ze<br />
waren namelijk royaal groot genoeg om eventueel<br />
een reisdoek te kunnen bevatten. Helaas bleef het<br />
bij ‘eventueel’, want hoe nauwgezet ik alles ook afzocht, een reisdoek trof ik niet aan,<br />
alleen maar zand en stof.<br />
Teleurgesteld veegde ik het zweet van mijn voorhoofd,<br />
want inmiddels was het behoorlijk heet geworden.<br />
Toch gaf ik de hoop nog niet op, want tussen de<br />
stukken schroot doorglurend, zag ik een stukje<br />
verderop nóg een groot voorwerp liggen, wat wel een<br />
geraamte leek te zijn.<br />
Het skelet lag maar een paar honderd meter verderop<br />
en ik had de beenderen binnen een paar minuten<br />
bereikt. Wat was dit voor een gigantisch beest<br />
geweest? <strong>All</strong>een de<br />
kaken waren al<br />
Dit enorme skelet is van een<br />
whark, een roofvis die in de<br />
wateren van Riven rondzwom.<br />
dubbel zo groot als een volwassen mens! Je viel<br />
hier van de ene verbazing in de andere, want ook<br />
dit geraamte herkende ik. Dit was het skelet van<br />
een whark, de enorme roofvis die in de wateren van<br />
Riven had rondgezwommen. Net als de telescoop,<br />
was dit skelet er in geslaagd om vrijwel<br />
ongeschonden, met alle botten nog min of meer bij<br />
elkaar, hier op Aarde te belanden. Zeer<br />
wonderbaarlijk, maar waar…<br />
Met een mengeling van verbazing en ontzag stapte<br />
58<br />
In de verte ligt echter nog een<br />
ander groot voorwerp, wat wel<br />
een geraamte lijkt te zijn.
Change language