Uru Kroniek - All Things Uru

hoogte nodig zou zijn. Omdat hij wist dat zijn commentaar sommige partijen zou
irriteren, werd hij de eerste Koning die publiekelijk de meer extreme fracties (die
geen inmenging van buitenaf dulden) op zijn paleis uitnodigde, om daar met hen
veelvuldig te discussiëren over deze onderwerpen.
Hoewel er tijdens deze ontmoetingen geen besluiten werden genomen, hadden de
bijeenkomsten zélf wel een kalmerend effect op de fracties en zo werd het betere
overkoepelende klimaat gecreëerd dat men er in de toekomst wel uit zou komen.
Op ongeveer hetzelfde tijdstip verlieten twee topschrijvers het Schrijversgilde om
zich aan te sluiten bij de Schrijvers van Yahvo. *2 Tot op dat moment was deze
schrijversgroep, wiens taak het was om het Volmaakte Tijdperk *3 te schrijven
relatief bescheiden qua omvang geweest.
Net als de Schrijvers van Yahvo, richtten de meesten van de populaire
cultgroeperingen zich op een of andere manier op Yahvo. De oude cultgroepen
(zoals De Boom en de Heilige Steen) waren goeddeels verdwenen en gaven voeding
aan de meningsverschillen in de beleving van het geloof jegens Yahvo in het
algemeen.
Asemlef liet het leven in 6284 DE op 339 jarige leeftijd en liet de troon na aan zijn
derde (en jongste) zoon.
Voetnoten:
1. Uit ‘De lijn van Kerath’, geschreven door Fhal in 6985.
2. Het is waard om te vermelden dat de Schrijvers van Yahvo uiteindelijk een
van de drie grootste sekten in geheel D’ni werden.
3. Na het Tijdperk des Oordeels geloofden de meeste D’ni dat ze zouden
eindigen in het Volmaakte Tijdperk, of in het Tijdperk van Jakooth. Het is
opgelegd dat de meesten in het Volmaakte Tijdperk wilden wonen, maar er
was – natuurlijk – een verscheidenheid aan geloven over hoe dat doel bereikt
kon worden.
Uit deze voetnoten kon ik opmaken dat de D’ni geschiedenis op Aarde een nog
langere periode omvatte dan de vijf- tot zesduizend jaar, waarover in ‘Het Boek van
D’ni’ gesproken werd. Er werd hier een geschrift aangehaald dat in 6985 was
geschreven, dus ik kon er nog rustig iets tussen duizend en tweeduizend jaar bij
optellen.
Verder had Koning Asemlef ook best wel goede dingen gedaan, vooral op het gebied
van de groei van de samenleving. Ik stelde mijn mening over deze Koning dus in
positieve zin bij. Ook had Asemlef er zo te zien goed aan gedaan om zich niet met de
religie in het algemeen te bemoeien, maar had hij al die verschillende stromingen de
gelegenheid gegeven zich op eigen kracht te ontwikkelen, zonder dat dit tot al te
grote conflicten zou leiden. Goed, die spelen met die bedienden of slaven was dan
wel een minpunt, maar welke heerser was volmaakt? In ieder geval bleek uit het slot
van dit verhaal dat het oergeloof, uit de tijd dat D’ni werd gesticht, zo’n zesduizend
jaar na dato opnieuw sterk aan populariteit won.
Ik legde het boek terug op tafel en richtte mijn aandacht op het derde en laatste
exemplaar dat hier lag. Het was een vergelijkbaar exemplaar als de andere twee,
maar ditmaal voorzien van een bruinige omslag. Het verslag was opnieuw van de
hand van Sam en beschreef de levenswandel van Koning Ailesh. Ik had de kroniek
284