Uru Kroniek - All Things Uru

Grote Koning hadden gevolgd, ontstemd werden bij de gedachte geen Koning meer te hebben.
Een meerderheid van D’ni hing die denkbeelden niet meer aan, maar in plaats daarvan die van
Nemiya, Gish, De Waarnemer en diverse anderen. Het gevolg was dat het volk een culturele
schok moest ondergaan en niet een religieuze. *2
Kerath probeerde de Gilden verder tevreden te stellen door voorstellen te doen aangaande
nieuwe renovaties en toevoegingen aan de Gemeenteraadszaal en de bouw van een nieuw
Gildehuis, bedoeld om de nieuwe macht te vieren die nu de hunne zou zijn – een symbool van de
nieuwe kracht van de Gilden en Heren en een nieuwe belediging richting de Grote Koning,
waarbij de herinnering aan hem nu nog verder onder regeringsgebouwen werd begraven.
In 6970 DE werd met de bouw van het nieuwe Gildehuis begonnen. Er was geen beter symbool
van de opvatting van de D’ni in 6970 DE. De Tombe van de Grote Koning werd verder begraven
onder statige gebouwen ter ere van de regering en de Gilden.
Tegen het einde van zijn regeerperiode had Kerath een meerderheid van de D’ni van zijn eigen
geloof overtuigd. De meesten daarvan waren aanhangers van Gish en zijn geschriften en de
meesten zagen buitenstaanders als een bedreiging. “Als het niet nu gebeurd, dan in ieder geval
spoedig,” zei Kerath vaak. *3
Na zijn dood werden zijn woorden als waarachtig beschouwd met het uitbreken van de Mee-Dis
oorlog. Een invasie van groeperingen van buiten probeerden het Inkt-Maken- en Boek-Maken
Gilde te vernietigen, wat bijna lukte. Tegen de tijd dat de oorlog afliep, waren er nog maar
weinigen over die Gish niet volgden en dus geloofden in het einde van de meeste invloed van
buiten. De ontdekking dat conservatieve partijen tot het begin van de Mee-Dis oorlog hadden
geleid, kwam pas veel later, toen het al veel te laat was om de behoudende trends te keren.
Ondanks dat trad Kerath in 6977 DE af en gaf de macht van de Koningen over aan de eerste Vijf
Heren uit de geschiedenis van D’ni. Het waren Lord Taeri van het Boodschappersgilde, Lord
Hemelah van het Helingsgilde, Lord Moleth van het Cateringsgilde, Lord Kedri van het
Schrijversgilde en Lord Korenen van het Analistengilde. Kerath stierf acht jaar daarna.
Het tijdperk van de Koningen was voorbij.
Voetnoten:
1. Uit een publiekelijke toespraak van Kerath waarin hij voor het eerst dit idee voorstelde.
2. Uit ‘De Eerste Vijf’, geschreven door Tarvis in 7000.
3. Uit ‘Hoe Ze Kwamen; Een Gedetailleerde Kijk op Wat de Mee-Dis Oorlog Deed Beginnen’,
door Jamen. Geschreven in 7201.
Ik had hier het moment in de D’ni geschiedenis gelezen, waarbij D’ni van een
koninkrijk tot een republiek was geworden. Die stap was des te opmerkelijk, omdat
die overgang door de zittende koning in gang was gezet. Deze omwenteling was
zeer vreedzaam verlopen, er was geen sprake van een staatsgreep, of zoiets. Tot
slot had ik kunnen lezen dat de D’ni te maken hadden gehad met een ernstige
bedreiging. Groeperingen van buiten hadden geprobeerd het maken van inkt en
schakelboeken te verhinderen, iets dat bijna was gelukt. Tja, de D’ni mochten zich
dan wel superieur achten, zeker jegens de volken die de Tijdperken bevolkten die ze
met hun schakelboeken konden bereiken, maar het was logisch dat die volken niet
altijd hun onderdanige rol accepteerden. Gezien de vele werelden die de D’ni hadden
bezocht, was het simpelweg wachten op het moment waarop een volk besloot terug
te slaan om zo de ongewenste indringers te verdrijven en daar ook de kracht voor
had. Onwillekeurig moest ik denken aan de streken die Sirrus en Achenar hadden
uitgehaald, onder andere met het volk van Saavedro. Destijds hadden bijna alle
Narayanen zich gewillig in hun lot geschikt, maar als er toen méér mannen als
292