Türkiye'de Hak Temelli Sivil Toplum Örgütleri - STGM - Sivil Toplum ...

ki kadınların farklılıkları ve ortaklıklarıyla ilgili sorgulamalar devam ediyor. Ancak,
kadın hareketi bileşenlerinin genel olarak farklı kimliklere ilişkin içinde bulunduğu
tıkanmışlık yüzünden, bu konuda ayrıntılı bir analiz yapıldığını söylemek şimdilik çok
güç. Buna rağmen, daha belirgin bir kesimden kadınlara, örneğin alt kesimden, gelir
düzeyi düşük kadınlara veya Kürt kadınlarına öncelik verdiklerini belirten kadın
örgütlerinin sayısı giderek artıyor. Yönetim kurulu dolayımıyla ve hiyerarşik biçimde
çalışan kadın örgütlerini bir yana bırakırsak, çoğu kadın örgütü etkinliklere katılan
kadınlarla mutlaka buluşmaya önem veriyor ve bunun için zaman zaman toplantılar
düzenleniyor.
Burada, belli bir örgütün faaliyetlerine katılan kadınların o örgütün çalışmalarına
etkin biçimde katılma noktasında yaşadıkları engelleri ve çekinceleri de ayrıca belirtmek
gerekiyor. Zira çoğu katılımcı kadın, eşleri veya babalarının kontrolü ve ev işleri,
çocuk bakımı girdabından çıkıp kadın çalışmalarına istedikleri oranda katılamıyor. Bu
da karşılıklı ilişkiyi sekteye uğratan bir durum yaratıyor. Kadın örgütleri temsilcileri,
kadın merkezlerine gidip gelecek parası olmadığı için çalışmalara katılamayan pek
çok kadın olduğundan da söz ediyor. Bunun yanısıra, yine destek verilen kadınlarla
ilişkilerde yaşanan örgütlenme eksikliğinden kaynaklı bir diğer konuyu da vurgulamak
gerekiyor. Örgütlenmeyi kısıtlayan yasalar, erkeklerin kontrolü, gelenekler, maddi
olanaksızlıklar ve bilgi eksikliği, yapılan çalışmalar sonucunda belli bir farkındalık
ve bilinç düzeyine ulaşmış kadınların yerel bazda atabilecekleri adımların önündeki
engellerdir. Örgütlenme zorluğu, ayrıca, kadın gruplarının uzun vadeli planlama yapmamalarından
ve model geliştirememelerinden kaynaklanmaktadır. Bu durum, desteklenen
grupların güçlenme süreçlerinin sekteye uğramasına, kalıcı bir örgütlenmeye
dönüşmemesine ve katılımcı kadınların sadece eğitim almış olmakla kalmalarına yol
açıyor. Bu konuda Ka-Mer Vakfı ve Kadının İnsan Hakları-Yeni Çözümler Derneği’nin
uyguladığı örgütlenme modeli bir çözüm olarak önerilebilir. Bu model, kadınların kurumsallaşma
sürecini tamamlamış bir örgütün desteğiyle kendi talep ve ihtiyaçlarına
göre bulundukları yerde kendi örgütlenmelerini kurmalarına belli bir süre destek
olmak, bu gruplarla kadın hareketinin diğer bileşenlerini buluşturmak, bununla da
kalmayıp yerel ile ulusal ve uluslararası düzey arasındaki alışverişi sağlamak ve sonrasında
bu gruplar hazır oldukları zaman bağımsızlaşmalarına olanak tanımak diye
tanımlanabilir.
119