Türkiye'de Hak Temelli Sivil Toplum Örgütleri - STGM - Sivil Toplum ...

300
edilen düzeyde bulunulmadığını belirtmiş, devletin kültür-sanat ile ilgili bakanlık ve kurumlarına
ulaşmada bürokrasinin ve egemen anlayışın henüz kırılmadığını, yerel yönetimlerin
çok önemli bir kısmının kültür-sanat etkinliklerini sadece oya tahvil etme amacıyla
ele aldığını, özel sektörün ise sadece kurumsal kimliklerine ve halkla ilişkiler faaliyetlerine
sunacağı katkıya bakarak bunlara ancak kısmi destek verdiğini söylemiştir.
Kamu kurumları derneğimizi yok sayıyor. Resmi ideoloji bizi reddediyor. Özellikle sosyal
demokrat belediyelerle –bir-iki istisna dışında– ilişkilerimiz iyi. Birlikte proje ve etkinlikler
gerçekleştiriyoruz. Türkiye’de özel sektör devlet gibi davranıyor. Bizi kendine yakın görmüyor.
Cem Vakfı gibi siyasal merkeze yakın olan Alevi örgütlerini destekliyor.
(Kazım Genç — Pir Sultan Abdal Kültür Derneği)
Devlet–kamu ile yaşadığımız sorunların temelinde eşit kabul edilmeme durumunun olduğu
tespitini yapabiliriz. Demokratik Alevi hareketi ve PSAKD temel mücadele stratejisini
“eşit yurttaş olmak istiyoruz” üzerine kurmuştur. Eşit yurttaş olamamanın yarattığı sorunu
yaşamımızın her alanında çok değişik biçimlerde yaşamaktayız. Örneğin kamuda işe
girmede eşit olamama, terfi etmede eşit olamama, cemevlerimizin inanç merkezi olarak
kabul görmemesi, okullarda AHİM kararına rağmen hâlâ zorunlu din dersi uygulaması ilk
akla gelen sorunlardır.
(Fevzi Gümüş — Pir Sultan Abdal Kültür Derneği)
Konya, Ankara’ya 50 kilometre; fakat Ankara, Konya’ya 2.500 kilometredir.
(Ali Gürbüz Dayıoğlugil — Konya Mevlana Platformu)
Devlet ve Kültür Bakanlığı duyarsız. Bürokrasi çok güçlü. Devletle STÖ’ler arasında kurulamayan
ilişkiler yerel yönetimlerle bir ölçüde kurulabiliyor.
(Beral Madra — AICA Türkiye)
Özel sektör son dönemlerde kültür-sanata ciddi yatırım yapmaya başladı. Dünyadaki ve
ülkemizdeki değişim rüzgârlarının etkisiyle yerel yönetimlerde de bir kıpırdama var. Ama,
pek çoğundaki etkinlikler “kasaba panayırı” boyutunu aşamıyor. Bazı belediyeler kültürel
altyapıya ilişkin önemli çalışmalar yapıyor, ama bu mekânlardaki etkinlikler içerik olarak
çok yetersiz. Kültür Ve Turizm Bakanlığı’nın tiyatroya, sinemaya, festivallere verdiği destekler
çok sınırlı. TEDA projesi (edebiyatımızın dış dünyaya açılması için sağlanan çeviri
desteği) önemli bir girişim. Diğer sanat dallarına ise hemen hiçbir destek yok. Sinemaya
verilen desteklerin, ülkemiz sinemasının dünyada kazandığı saygınlıkta rolü olduğunu inkâr
edemeyiz. Sinema alanındaki başarının kültür-sanatın diğer alanlarında da sağlanabilmesi
için kamunun kültür-sanat alanını mutlaka desteklemesi gerekir. Bunun için, siyasi otorite-