Türkiye'de Hak Temelli Sivil Toplum Örgütleri - STGM - Sivil Toplum ...

ir yaklaşımla hasta konumuna yerleştirilerek, kadınlara yönelik şiddetin altındaki
toplumsal dayanaklarını görmezden gelmektedir.
Bunun dışında, yeni yasaların uygulanmasını düzenleyen yönetmeliklerin çıkarılma-
ması ve yeterli mali kaynağın ayrılmaması da bir diğer eksiklik olarak gösterilmektir.
Örneğin, Günyüzü Kadın Kooperatifi, Bursa’da sığınak açılmasıyla ilgili yaptıkları tüm
baskıya, hatta belediye hakkında yaptıkları suç duyurularına ve yasal zorunluluklara
rağmen halen hiçbir yerel yönetimin sığınak açmadığından şikâyet ederken, Dikasum,
Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi’nin uzun zamandır sığınak açmak istediğini, ancak
yönetmelik çıkmadığı ve kaynak ayrılmadığı için bunu bir türlü gerçekleştiremedikle-
rini belirtmektedir. (Diyarbakır’da belediyeye bağlı sığınak faaliyetine 2007 yılından
sonra başlamıştır.) Ayrıca, başka kadınlarla bir araya gelme çabasında kamu otorite-
sinin yasalar yoluyla her zaman bir engel oluşturduğundan şikâyet eden bazı kadınlar,
Amargi’nin düzenlediği “Kadın Buluşmaları” sırasında emniyet güçlerinin gösterdiği
sert tutumu ve Van Kadın Derneği’nin Van’da kadınları korumaya kalktığında yargı
mensuplarıyla yaşadığı sorunları örnek vermektedir.
Bütün bunlara rağmen, kadın hareketi bileşenleri, özellikle son yıllarda çıkarılan yasal
düzenlemelere müdahil olmak amacıyla büyük çaplı kampanyalar yürütmeyi politik
açıdan doğru bulduklarını, bu konuda tek tek değil bir hareket olarak tavır aldıklarını
belirterek, izlenen yolun daha da geliştirilmesi gerektiğini vurgulamışlardır. Diğer bir
deyişle, kamu otoritesiyle ilişkilenmenin ve etkin olmanın güç ve kaynak gerektirme-
sinden dolayı, çoğu kadın örgütü bunu hareket aracılığıyla gerçekleştirmeyi tercih
etmektedir. Öte yandan, devlet ve kamuya ilişkin kadın hareketi içinde de önyargı-
lar olduğunu belirten bazı kadınlar, meselenin doğru tartışılmasının önemine dikkat
çekmektedir. Örneğin, Ankara Üniversitesi Kadın Sorunları Araştırma Ve Uygulama
Merkezi (KASAUM), Kadın Ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanlığı’yla ilişkilerin kişisel
değil, politik ve hukuki bir ilişki olması gerekirken, hareket içinde bu sorunun devlete
yakınlık ve uzaklık noktasında tartışıldığını, bunun da ilişkiyi doğru kurmamaya sebep
olduğunu belirtmiştir. Üstelik AKP hükümeti 12 Haziran 2011 seçimlerinden birkaç
gün önce kanun hükmünde kararname çıkarma yetkisini kullanarak bakanlıkların ya-
pısını değiştirmiş, devlet bakanlığı kurumu kaldırılmıştır. Hükümet “Biz muhafazakâr
demokrat bir partiyiz öyleyse aile yapımızı güçlendirmemiz lazım,” gerekçesiyle bir
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı kurmuş; toplumsal cinsiyet eşitliği ve kadın hakla-
rı meselesi ataerkil bir anlayış doğrultusunda aile kurumu çerçevesine hapsedilmiştir.
131