Türkiye'de Hak Temelli Sivil Toplum Örgütleri - STGM - Sivil Toplum ...

266
6. Sivil toplum kültürünün yaygınlaştırılması için savunuculuk çalışmasının yerel örgütlerle
yapılması ve alternatif rapor oluşturma süreçlerinin oluşturulması için katkı sağlanması.
7. STÖ’lerle kurulan yakın ilişkiden memnuniyet duyulmakla birlikte, aktif ilginin devam
etmesi ve iletişimin süreklilik kazanması gerekliliği.
8. Çocuk katılımı için çalışmaların yapılması, özellikle çocuk derneklerinin görünür kılınması
ve sayılarının artırılması, üst örgütlenmelerine katkı verilmesi.
9. Ağ çalışmalarına verilen desteğin sürekli hale getirilmesi, ağ çalışmalarında personel
desteği ve çalışmalar için kaynak desteğinin sağlanması.
6. Sonuç
Türkiye’de yeni bir kuşak olan modern STÖ’ler, sorunlu bir kurumsallaşma süreci
yaşamışlardır. Kurum içi demokrasi kültürünün oluşturulması, katılımcı yaklaşımlar,
çocuk katılımı, kurumsal sürdürülebilirlik ve sosyal politika üretme gibi alanlarda
yetersiz kalınması, öne çıkan sorunlardır.
Kuruluş amaçları ve kurucuların farklılaşmaya başlaması olumlu bir süreç olarak
devam etmekle birlikte, alanda çalışan sivil toplum kuruluşlarında kişi egemenliği
devam etmektedir. Örgütler arası ideolojik farklılıklar, farklı çalışma alanlarında bulunan
örgütlerin çocuk temelli çalışmalar yapması, çocuk tematik alanıyla ilgili bir
sınır çizmeyi zorlaştırmaktadır. Özellikle sağlık, eğitim, gençlik, kadın ve kimi zaman
kalkınma örgütleri çocuk alanında çalışmaktadırlar. Alanlar arası işbirliğinin sınırlı
olması, çocuk alanı için özgün hedefler oluşturulmasını ve üst örgütlenmelere gidilmesini
zorlaştırmıştır.
Finansal zorlukların yaşanması ve yetişmiş uzman eksikliği, STÖ’leri gönüllü temelli
bir çalışmaya yönlendirmiştir. Gönüllülerle kurulan ilişki kurumsal fayda üzerinden
olmasına rağmen, çocuk alanında çalışan yeni bir kuşağın yetiştirilmesine katkı sağlanmıştır.
Benzer bir şekilde, yetişmiş uzman ve personel eksikliği sonucunda, alanlarında
uzman olan kişiler kurum üyesi yapılmış, örgütler niteliksel bilgi ve yöntem
eksikliklerini bu yaklaşımla çözmüşlerdir.
Sosyal politika geliştirmedeki eksiklikler, kamu otoritesiyle kurulan ilişkide belirleyici
durumda olan kamunun etkisinin kırılamamasından ve oluşturulan ilişkinin güven
temelli devam ettirilmesinden kaynaklanmaktadır. STÖ’ler, eleştiri yap(a)mama durumunda
olmayı sorun olarak görmelerine rağmen, ortak bir tepki ve yaklaşım oluştu-