Türkiye'de Hak Temelli Sivil Toplum Örgütleri - STGM - Sivil Toplum ...

256
• “Hiçbir STÖ, üye aidatlarıyla çalışma yürütemiyor. İş böyle olunca, ya ulusal ya da
uluslararası alanda geliştirilen projeler aracılığıyla fonlara ulaşmak gerekiyor. Üye aidatlarımız
var, ulusal katkılar, uluslararası destekler alıyoruz. Fakat maddi katkı sağlayacak
projeler geliştirilmesi gerekiyor. Ama salt projelerle işler yürümüyor. Çocuk orijinli çalışanlarla
ortak zeminimiz var. Biz şu anda var olan STÖ’lerle ortaklaşa çalışıyoruz. Maliyetleri
düşürmeye uğraşıyoruz.”
• “Bağış yöntemiyle elde ettiğimiz ya da çay, kermes gibi faaliyetlerden gelen gelirlerimiz
var. Kurumsal sosyal sorumluluk bağlamında (bir şirketten) destek alıyoruz. Eğitim ve
sağlıkla ilgili kuruluşlar daha şanslı; biz insan haklarıyla ilgili bir dernek olduğumuz için
hedef grubun yaşam alanları konusunda çok dikkatliyiz. (…) Kamuya yararlı dernek uygulaması
sorunlu. Kamu yararına olmayan derneklere yapılan vergi indirim sorunu, bağış
yapılmasının önünde bir engel. Bu alanda düzenleme yapılması gerekiyor.”
• “Yapılacak çalışmalara göre fon bulunuyor. Örneğin seçimlerde siyasi partilere yönelik
çocuk hakları belgeseli hazırlanacak ve bu çerçevede yapılacak çalışma için destek bulmaya
çalışacağız.”
• “Kurumlardaki çocuklarla ilgili proje bittiği zaman devamlılık sağlanamayınca zararlı
olabilir. (...) Dışarıdan destek almıyoruz. Gönüllü desteği varsa, çözemeyeceğiniz bir şey
yok. Parasal destek almadan, gönüllü katılımıyla süren çalışmalar var.”
• “Özellikle 3-6 yaş arası korunmaya muhtaç çocukların yeme-içme ihtiyaçları, bakımları
ve eğitimleri için kreş hizmeti vererek 1 Çocuk 1 Çocuğa Destek projesi uygulaması yapıyoruz.”
• “Sermayesini süreklileştirmeyen sivil toplum örgütü yaşayamaz. Sermayeye dayanmayan
örgütlerin gelişmesi çok zayıf. Türkiye’de yavaş yavaş sermayeye dayalı filantropist
gruplar çıkıyor. Sosyal sorumluluk yavaş yavaş gelişiyor. Sermaye sürekliliğini devletin
sağlamaması en temel eksiklik. Proje merkezli de olsa devlet nakit transferi yapmazsa,
bu geleneğin oluşma şansı üye aidatlarıyla yürüyen dernekler üzerinden mümkün değil.
Türkiye’de sivil topluma yönelik olarak ‘sermayesiz ortaya çıksınlar ve üye aidatlarıyla
oluşsunlar’ şeklinde bir bakış var. Halbuki iki kanalın da çıkması lazım: Ya devlet sivil toplum
örgütleriyle işbirliği yapacak ve parayı sorun yapmadan çalışmaları süreklileştirecek
ya da sermaye grupları bu alanda daha çok örgütlenecek. Normal koşullarda devlet ancak
vergi yoluyla aldığı paradan tasarruf ettiği kadar sosyal alana yatırım yapıyor. Bu iki kanalda
devletin uzak durduğunu, ancak sermaye gruplarının dahil olduğunu düşünüyorum.
Devlette ‘madem sivilsiniz, üyeleriniz kaynak oluştursun’ anlayışı var, bu anlayışın kırılması
gerekiyor. Sivil toplum örgütü bir anlayış meselesidir, sadece para meselesi değildir.”