Türkiye'de Hak Temelli Sivil Toplum Örgütleri - STGM - Sivil Toplum ...

196
Ortopedik Özürlüler Federasyonu Başkanı İsmet Gökçek, Özürlüler Yasası görüşmelerine
katılamamalarını eleştiriyor:
Bu Özürlüler Yasası’yla ilgili hazırlanan genelgelerin komisyon toplantılarına hiçbir özürlü
katılmadı. Bu genelgelerde özürlülerin nasıl rapor alacağı, nasıl hastaneye gideceği, nasıl
işe gireceği, nasıl yardım alacağı 16 maddede tartışıldı. Bunun içine özürlüyü, hizmet
vereceğin unsurları almazsan, yasal yönden fayda getireceğine inandığın bir toplumu bu
toplantıya almazsan, sağlıklı bir sonuç alabileceğine inanabilir misin? Bu genelgeyi hazırlayan
taraflara bir bakalım: Sağlık Bakanlığı, Maliye Bakanlığı, Başbakanlık Özürlüler
İdaresi, devletin diğer unsurları... Hepsi devletimiz, hepsi hükümetimiz. Onlar tabii ki önce
devletin gelirlerini, giderlerini düşünecekler, ama niye sivil toplum örgütü olarak bu konuya
katılım sağlanmıyor? Taraf biz değil miyiz? Devlet kadar, hükümet kadar bizi de almaları
lazım bu komisyonun içerisine. Biz de en azından haklarımızı savunabilmeliydik, onların
bize genelgelerle sunmak istediği verilerin veya faydalı olayların yanlış ve doğruluğunu biz
de süzebilirdik. Biz de müzakere edebilirdik. Yasa çıktığında görüldü ki özürlülere bir şey
verirken bir şeyler de alma söz konusu oldu.
Ayrımcılığı bataklığa benzetirsek eğer, ayrımcılığın getirdiği sorunlar da bataklıktaki
sivrisinekler kadar çok Türkiye’de. STÖ’ler, bataklığı kurutmak yerine sivrisineklerle
boğuşuyor. Çünkü o kadar çok sinek var ki sineklerden bataklığı görmek zorlaşıyor ve
sakatların canları öyle çok yanıyor ki… Ancak, birlikte mücadele etmek yerine, tek
tek uğraşıyorlar sineklerle. Sakat örgütleri aralarında birlik ve dayanışma kültürü
geliştirilebilirse, belki o zaman daha az yorulup daha çok sineği yok edebilirler. Ve
bataklığı fark edebilirler.
İşsizliğin en büyük sorunlardan biri olduğunu söyleyen, işverenlere sakat eleman çalıştırması
için çağrıda bulunan derneklerin tamamına yakınında sekreter, müdür gibi
ücretli çalışanların sakat olmaması dikkat çekici bir durum. Oysa kendi bünyelerinde
ya da çevrelerinde bu tür işleri sakatlığı ne olursa olsun yapabilecek yüzlerce kişi var.
Dikkat çekici bir başka durum, konfederasyon ve federasyonların başkanlarının tamamının
erkek olması. Bu durum derneklerin çoğu için de geçerli. Oysa, Başbakanlık
Özürlüler İdaresi Başkanlığı verilerine göre Türkiye çapında sakat kadın oranı erkeklere
göre daha fazla: Erkekler yüzde 11,10, kadınlar yüzde 13,45.
Sakatlar için okul, sakatlar için otobüs, sakatlar için tatil köyü, sakatlar için otel…
Son on yılda yapılan ya da yapılması hedeflenenlerin bunlar olması dikkat çekici.
Spastik, otistik ya da Down sendromlu çocuğunu gönderecek okul bulamayan ailelerin
ilk aklına gelen şey okul yaptırmak. Kısa vadede başka çözüm olmadığı için başka
çareleri yok gibi görünüyor. Ancak sakat örgütlerinin ayrımcılığı giderek artıracak,
sakatları toplumdan daha çok soyutlayacak projeler peşinde olmaları endişe verici.