Nummer 4/2006 (.pdf) - FOD Sociale Zekerheid

DE STAAT VAN DE VERZORGINGSSTAAT ANNO 2005: DE SITUATIE IN LUXEMBURG
Het Tripartiete Coördinatiecomité (zie hierna) worstelde eens te meer met het
financieringsprobleem van de ziekte-uitkeringen. In november 2003 besloten de
actoren van het Tripartiete Comité – leden van de regering, werkgeversorganisaties
en vakbonden – dat het geschatte deficit van de ziekenfondsen zou worden verzekerd
door een transfer uit de pensioenfondsen. Aangezien het om een éénmalige actie
ging, besloten de regering, de werkgeversorganisaties en de vakbonden om te
zoeken naar langetermijnoplossingen.
Welke acties werden voorgesteld? Eerst en vooral dient de arts voortaan een “met
redenen omklede mededeling” op te stellen aangaande de gezondheidstoestand van
de verzekerde die gedurende ten minste twee maanden niet langer ziek is. Dit verslag
stelt de medische controle in staat om te oordelen of de patiënt nog langer door
de ziekteverzekering ten laste zal worden genomen of, in tegendeel, of zijn dossier
dient te worden overgemaakt aan de pensioen- of invaliditeitsfondsen. Een tweede
actie die in overweging wordt genomen: de maximumduur van de vergoeding voor
eenzelfde ziekte wordt beperkt tot 52 weken.
De derde actie heeft betrekking op een tijdelijke baan. Om misbruik zoveel mogelijk
te voorkomen, wordt de financiële vergoeding aangepast aan de duur van de tewerkstelling
van de loontrekkende in de onderneming.
Graag wil ik het beleid in Luxemburg kort verder toelichten. Het beleid is
sectoroverschrijdend en bestaat uit verschillende actoren en instellingen waarvan
wordt verwacht dat ze hun rol en beslissingen uitbreiden tot het hele land, zowel in
termen van arbeidsbetrekkingen als op het vlak van werkloosheid. Een zeer belangrijke
instelling is het “Comité de coordination tripartite” (Tripartiete Coördinatiecomité).
Dit comité werd opgericht bij de wet van 24 december 1977 en geeft
de Luxemburgse regering de bevoegdheid om maatregelen te nemen om de
economische groei te bevorderen en de volledige werkgelegenheid te behouden.
De andere opdrachten zijn onder meer de stellingname aangaande maatregelen ten
gunste van het behoud van de werkgelegenheid, het onderzoek van de situatie betreffende
de globale economische en industriële betrekkingen, alsook de analyse van de
aard van de tewerkstelling. De leden van dit Comité zijn de Regering, de belangrijkste
vakbonden en de voornaamste werkgevers.
2.3.2. Technische aanpassingen van de voorschriften aangaande de terugbetalingsmethoden
voor de gezondheidszorg
De wet van 22 juli 2003 (3) voerde het beginsel van automatische indexering in van
de tarieven van privézorgverstrekkers op de glijdende loonschaal. Bij de invoering
van deze aanpassing werd rekening gehouden met het feit dat de gezondheidszorgverstrekkers
de verschuldigde erelonen ontvangen, die stijgen naarmate de
(3) Wet van 22 juli 2003 tot wijziging van hoofdstuk ‘‘V Relaties met de zorgverstrekkers’’ van Boek I
van het Wetboek van de sociale verzekeringen, Mémorial A, nummer 103, 25 juli 2003.
677