Nummer 4/2006 (.pdf) - FOD Sociale Zekerheid

BELGISCH TIJDSCHRIFT VOOR SOCIALE ZEKERHEID - 4e TRIMESTER 2006
2003 concrete vormen aan, dankzij een ontwerpamendement voor de reglementering
die bepaalt welke bijstand en zorgverlening aan een zorgbehoevende moeten
worden verstrekt.
2.6. CREATIE VAN EEN FORFAITAIRE OPVOEDINGSUITKERING
De invoering van een opvoedingsuitkering – een “sui generis”-uitkering – vormt de
praktische implementatie van een beleid dat erop is gericht het opvoedingswerk te
erkennen, dat nooit eerder in materiële vorm werd vergoed omdat het door mensen
– in haast alle gevallen door vrouwen – werd uitgevoerd; deze vrouwen konden
derhalve geen pensioenverzekeringsloopbaan opbouwen, ofwel werd met hun opvoedingswerk
geen rekening gehouden voor de berekening van hun pensioen.
De initiatiefnemers voor de opvoedingsuitkering hadden als bedoeling het werk dat
thuis door vrouwen zonder noemenswaardige verzekeringsbijdragenloopbaan werd
verricht, te erkennen door de invoering van het recht op een nieuwe uitkering voor
de opvoeding van jonge kinderen. Het ontbreken van een bijdragenloopbaan bij
vrouwen, de voornaamste doelgroep van de forfaitaire opvoedingsuitkering, wijst
erop dat zij niet in aanmerking komen voor andere bestaande maatregelen ter vergoeding
van de opvoeding van kinderen, waaronder voornamelijk de toekenning
van “baby-years” en de erkenning van de periodes van opvoeding van de kinderen.
De uitkering voorziet een mechanisme voor de compensatie van het opvoedingswerk
zelf, ongeacht of bijdragen werden betaald die het individu recht geven op
bepaalde maatregelen bedoeld om de opvoeding van kinderen te erkennen binnen
de context van een dergelijke bijdrageloopbaan.
Het klassieke voorbeeld dat met betrekking tot de betaling van de forfaitaire
opvoedingsuitkering vaak wordt aangehaald, is dat van vrouwen die nooit hebben
gewerkt, in die zin dat ze geenszins lang genoeg bijdragen hebben betaald aan een
pensioenverzekeringsstelsel om in aanmerking te komen voor de bestaande maatregelen
die erop gericht zijn verzekeringsbijdragenloopbanen te creëren en te verbeteren.
Nu is duidelijk de politieke wil gebleken om deze vrouwen – en uiteraard
ook de mannen die zich in dezelfde positie bevinden – financieel te vergoeden voor
de opvoeding van de kinderen thuis.
682
De forfaitaire opvoedingsuitkering is eerst en vooral een op het verleden gerichte
maatregel: gerechtigden op de uitkering zijn in hoofdzaak vrouwen die, om welke
reden dan ook, niet in staat waren om hun eigen verzekeringsbijdrageloopbaan op
te bouwen in een tijd waarin werkende vrouwen nog steeds de uitzondering vormden.
Nu er steeds meer werkende vrouwen zijn, vrouwen dus ook vaker bijdragen
betalen, ten minste gedurende de periode die vereist is om het recht op een minimumpensioen
te bekomen, en verzekeringsbijdrageloopbanen bij mannen én vrouwen
ook frequenter zijn, zal de opvoedingsuitkering geleidelijk aan plaatsmaken voor de
“baby-years”-uitkering; deze maatregel is erop gericht de opvoeding van kinderen te
vergoeden binnen het kader van een bijdrageloopbaan.