Nummer 4/2006 (.pdf) - FOD Sociale Zekerheid

DE STAAT VAN DE SOCIALE BESCHERMING IN HET VERENIGD KONINKRIJK, 2005: IN BETERE CONDITIE
Welzijnszorg is het enige voorbeeld van een duidelijke verschuiving naar privévoorziening.
De voornaamste reden was een poging om in te spelen op de groeiende
vraag van een ouder wordende bevolking naar zorg tegen een lagere kostprijs, maar
men wilde ook een bredere waaier van flexibelere diensten aanbieden.
– In het begin van de jaren negentig werden de lokale overheden aangemoedigd
om voor ouderen en personen met een handicap een beroep te doen op
privéverstrekkers van residentiële en dagverzorging. De meeste ondernemingen
betraden deze markt om winst te maken, hoewel sommige liefdadigheidsinstellingen,
zoals MIND, hun rol als zorgverstrekkers uitbreidden. Aangezien de
lokale overheden deze zorgverstrekkers goedkoper vonden en vaststelden dat
ze bereid waren om een bredere waaier van diensten aan te bieden, werd steeds
vaker een beroep op hen gedaan. In 1993 werd 95% van de contacturen voor
thuiszorg verstrekt door personeel dat door de lokale overheid was tewerkgesteld.
Tegen 2003 werd 64% verstrekt door de onafhankelijke profitsector. In
1980 werd 80% van de plaatsen in bejaardentehuizen of verpleeghuizen verstrekt
door de lokale overheden. Tegen 2005 was dit nog slechts een kwart.
– De regering stimuleert de lokale overheden ook om in cash vergoedingen aan
individuen uit te keren, zodat zij zelf zorg kunnen kopen. Dit initiatief werd niet
echt gevolgd. De bedoeling bestaat erin om de waaier van diensten die kunnen
worden “verzilverd”, uit te breiden.
– Een Royal Commission Report (1999) over langdurige zorg beval aan dat zowel
de verpleging als persoonlijke zorg gratis met de belastingen moeten worden
gefinancierd op basis van de geraamde behoefte. De regering financierde de verpleeghulp
op deze basis in privéverpleeghuizen, maar financierde persoonlijke
zorgverstrekking (voeden, helpen bij het baden, enz.) niet. In Schotland werden
het rapport van de commissie en de gratis persoonlijke zorghulp ten uitvoer
gelegd.
3.2. HET INITIATIEF VAN PRIVATE FINANCIERING (PFI)
Dit initiatief kende een start op kleine schaal in het begin van de jaren negentig en
breidde zich uit na 1997. Labour wou een aanzienlijke en snelle uitbreiding van het
bouwprogramma voor ziekenhuizen en scholen en van de vervoersector. In het
kader van dit initiatief sluiten de NHS of lokale raden een overeenkomst af om
voorzieningen te huren van privéontwikkelaars die het kapitaal vergaren.
Dit had verschillende voordelen:
het uitgegeven kapitaal kwam niet boven op de leningen van de regering;
de deskundigheid van privéontwikkelaars leidde tot een grotere vernieuwing in
de inrichting van de site en een snellere constructiefase;
door gebruik te maken van de privéfinanciering (PFI) kende de bouw van ziekenhuizen,
scholen en andere openbare voorzieningen sinds 1999 een spectaculaire
groei.
805