kıymetsiz yazılar - cubuklukoyu

demek küfrdür. 6/16 [Kıyâmet ve Âhıret: 104, Cevâb Veremedi: 358.]¥ İnsana i’tâ olunan [verilen] sûrî ve ma’nevî feyz, zâhirîve bâtınî feyz [ni’metler], eğer bir an kesilse, varlık ve üstünlüklerkalmaz. 4/172¥ İnsanın olgunluğu, yokluğunu [adem olduğunu] anlayıp,kendinde emânet olan kemâlâtı, ehline havâle ederek,kendinden intifâ-i kemâlde, hayriyeti de, selb-i hayriyyetdedir.4/27.¥ İnsanın kıymeti, himmeti kadardır. 4/114¥ İnsanın izzeti, îmân ve ma’rifet iledir. Mâl ve câh (mevkı’)ile değildir. 5/62 [Hak Sözün Vesîkaları: 342.]¥ İnsanın zâtı ademdir. Hayr ve kemâl onun hakkındaemânetdir. Ve güzellik ve cemâl in’ikâsîdir. Eğer bu hayr vekemâli kendine nisbet edip, [kendinden bilip], aslı ile ortaklıkda’vâsı ederse, hâindir. 4/27¥ İnsan bir biçâredir ki, onun üstünlüğü ve güzelliği yoklukdur.Kendi Mevlâsına mahsûs olan varlıkdan nasıl haberdârolur. Onun kemâl ve cemâline nasıl muttali’ olur?4/162¥ İnsan, on latîfeden mürekkebdir. Beşi âlem-i halkdan[madde âleminden], beşi âlem-i emrdendir [rûh âlemindendir].Nefs, âlem-i halkdandır. 5/137.¥ İnsan, mebde-i te’ayyünü olan ismin zıllıdir. Zılde bulunan,hayr ve kemâl aslının ziyâsıdır. 6/229.¥ İnsanın olgunluğu, kemâl iddi’a etmemekde, hayrlılığıda, hayrlılığı kendinden bilmemekdir. Eğer hayr ve kemâlikendi nefsine nisbet ederse, emânete hıyânet ve asl ileda’vây-ı şirket eder. [Asl ile ortaklık da’vâsında bulunur.]Meğer ki yoklukdan sonra, [Yok iken var edilince] kendisinevücûd ihsân edilince, ikinci bir doğuş ile doğmuş ola ki, ovaktde onun hakkında, bu söz güzel olur. 5/16¥ İnsana her ne ulaşırsa, cümlesi, takdîr ve ezelî irâde iledir.6/87.– 239 –