Męskość jako kategoria kulturowa. Praktyki męskości - Wiedza i ...

Joanna Rzońca – Zesłańcy, buszrangerzy, wędrowni postrzygacze owiec – męski świat australijskiego...182Z kolei za pierwszą ważną oraz na wskroś australijską powieść można uznaćDożywotnie zesłanie (For the Term of His Natural Life) Marcusa Clarka – ukazującąsię w odcinkach w wersji gazetowej od 1870 roku, a w całości wydaną w 1874 roku.Jest to historia niewinnie skazanego za morderstwo człowieka, który zostajedożywotnio zesłany do kolonii karnej w Australii. Skazańcem, inaczej „rządowym”,jest również ojciec braci Marstonów, bohaterów kultowej powieści Rolfa BoldrewoodaNapad z bronią w ręku z 1888 roku.Kolejnym australijskim terminem-kluczem jest osadnik (settler). Początki wolnegoosadnictwa w Australii były zdecydowanie spóźnione względem osadnictwawięziennego, jednak utrzymanie więzień stawało się coraz trudniejsze i wolni osadnicybyli coraz bardziej potrzebni dla rozwoju kolonii. W 1829 roku założono AustralięZachodnią – pierwszą „wolną” kolonię na kontynencie, której kolonizacjamiała się opierać na osadnictwie. „Eksperyment” ten się nie udał i po 21 latach ZachodniaAustralia zaczęła przyjmować więźniów (wyłącznie mężczyzn).Konkretną akcję kolonialną stanowiło Towarzystwo Pożyczki na cel KolonizacjiRodzinnej Karoliny Chisholm, powstałe w 1849 roku. Pani Chisholm wspierałamigrację całych rodzin, a także samotnych kobiet, zwracając szczególną uwagę nazapewnienie kobietom udającym się do dalekiej Australii moralnej ochrony. Tę rodzinnąkolonizację pani Chisholm popierał Karol Dickens, który nawet wysłał dwieswoje literackie rodziny (Micawberów i Peggotych) na stałe do Australii, by tammogły rozpocząć nowe, udane życie.W każdym razie osadnicy kolonizujący australijski outback zazwyczaj budzili w społeczeństwiepozytywne emocje, a nastroje te podsycane były rodzącą się w XIX wiekuaustralijską mitologią narodową, w której kolonizatorzy zajmowali szczególne miejsce.Sylwetka osadnika jest w tradycji australijskiej ukazywana w sposób mocno zmityzowany– literatura i film obfitują w kulturowe wizerunki silnego, szorstkiego w obyciu,zahartowanego przez nieustanne zmaganie się z trudnymi warunkami środowiskowymiAustralijczyka. To właśnie z tej kategorii wyrastają inne, nie mniej ważne dla kulturowegokrajobrazu Australii, męskie sylwetki bohaterów.Osadnik bowiem z czasem obierał jedną z kilku dróg życiowych, z których każdastała się elementem tworzącym australijską legendę narodową. Jedną z możliwościbyło dołączenie do grupy wielkich posiadaczy ziemskich parających się hodowlązwierząt stanowiących podstawę australijskiej gospodarki rolnej, czyli owiec. Grupata znana jest w historii jako squatters. Już na początku XIX wieku owce, a szczególniesprowadzona przez Johna Macarthura odmiana merynosów, stały się motoremaustralijskiej gospodarki. Słowo squatting oznacza samowolne przejęciejakiegoś miejsca czy obszaru i nielegalne (lub nie do końca legalne) objęcie gow posiadanie, przywłaszczenie 4 . Nazwą tą ochrzczono hodowców owiec z prostejprzyczyny: początkowo większość z nich była ubogimi emigrantami lub byłymiwięźniami, którzy, by się dorobić, prowadzili niezalegalizowaną hodowlę na ziemiachformalnie należących do Korony Brytyjskiej. Stopniowo squatting nabrał4Obecnie pojęć squatting i squatters używa się na przykład wobec ludzi, którzy nielegalnie („na dziko”)zamieszkują pustostany.