Męskość jako kategoria kulturowa. Praktyki męskości - Wiedza i ...

Ewa Hyży – Chrześcijański ruch Promise Keepers a kryzys męskości. Perspektywa feministyczna79kobiet w sferze publicznej. Ten sufit pozostał jednak nadal w domu i okazuje się byćtrudniejszy do rozbicia – także dlatego, że często jest on równocześnie dachem nadgłową 40 (część opisanych powyżej kobiet nie pracuje poza domem i nie posiadaw związku z tym własnych środków utrzymania).Stosunek feministek do Promise KeepersOrganizacje i ruchy, które propagują doktryny równych praw dla kobiet, są generalniebardzo negatywnie nastawione wobec Promise Keepers, zwłaszcza za ich poglądydotyczące stosunku mężczyzn do własnych żon oraz przekonania na temat rolikobiet w instytucjach religijnych. Szczególnie krytyczna jest Narodowa OrganizacjaKobiet (NOW). Patricia Ireland (prezydentka organizacji NOW w latach 1991-2001)twierdzi, że kiedy Promise Keepers mówią o odzyskaniu Ameryki dla Chrystusa, rozumiejąto jako odebranie kobietom praw i – generalnie – organizowanie kampanii przeciwkoosiągnięciom feminizmu. W swych żądaniach przyłączają się do ruchu ReligijnejPrawicy oraz takich powszechnie znanych osobistości, jak: Jerry Falwell, Pat Robertsoni James Dobson – religijnych fundamentalistów, którzy uważają partię republikańskąza zbyt umiarkowaną 41 (powiedzenie Ireland: „Boże uchroń mnie przed swoimizwolennikami” zawędrowało na plakietki i koszulki). Jak dowodzi Ireland, przywódcytraktują propagowanie równości kobiet i swoją „pasywność” wobec takich akcji jakoźródło wszelkich społecznych problemów. Sądzą, że – przyrzekając podjęcie odpowiedzialnościza swoje rodziny – tak uszczęśliwią swe żony, że te z wdzięczności oddadząim prawo do podejmowania wszelkich decyzji. Oczywiście obietnica uczestnictwaw życiu rodziny jest bardzo atrakcyjna dla żon i matek, stąd skłania wielez nich do popierania programu i działalności Promise Keepers. Ale poza tego rodzajuoświadczeniami pojawiają się takie twierdzenia, jak to, że mężczyźni powinni być liderami,a kobiety ich odbiorcami [responders], wykonawcami; że aborcja jest „drugąWojną Cywilną”, a geje to po prostu „szaleńcy”. Promise Keepers mieszają retorykę honoruz dominacją. Głoszą „pojednanie z kolorowymi braćmi” przy akompaniamencie łezi objęć na arenach, przy czym nie tylko nie podejmują jakichkolwiek działań dążącychdo wspomagania egalitarnej, sprawiedliwej edukacji i szans dla osób kolorowych, alewręcz subsydiują organizacje uczestniczące w aktach dyskryminacyjnych. SuzannePharr, obrończyni praw człowieka i ekspert w sprawach politycznej prawicy, w magazynieThe Progressive pisze, że głoszony przez Promise Keepers antyrasizm jest tylkostrategią propagandową dla otrzymania poparcia latynoskich i czarnych konserwatystów(występujących przeciwko aborcji i prawom mniejszości seksualnych) 42 . Dowodemrzeczywistej polityki Promise Keepers jest natomiast finansowa pomoc, zaproszeniedo uczestnictwa w konferencjach oraz publikacje książek znanych przedstawicielireligijnej prawicy: Jerry’ego Falwella, Pata Robertsona, Gary’ego Bauera,40Hirshman, L., “Homeward Bound”, American Prospect, November 21, 2005 http://www.prospect.org/cs/articles?articleId=1065941Ireland, P., Beware of 'Feel-Good Male Supremacy' The Washington Post , September 7, 1997;Page C03.42Pharr, S., A Match Made In Heaven. „The Progressive”, August 1996: 28-29.