DIAGNOZA SPOŁECZNA 2015

Diagnoza Społeczna 2015 132
poszukiwań na rynku pracy. Około dwukrotnie częściej pracy poszukiwały osoby zatrudnione w oparciu o umowy na
czas określony, natomiast samozatrudnieni poszukiwali innej pracy tylko nieco częściej niż osoby zatrudnione na
stałych umowach. Zdecydowanie najgorzej ocenione były umowy krótkookresowe oraz praca bez formalnej umowy.
Można jednak zauważyć, że w 2015 roku nasilenie poszukiwań innej pracy przez te osoby wyraźnie osłabło. Stabilność
form zatrudnienia skorelowana jest także z wykształceniem (wykres 4.9.3). Relatywnie największy udział osób
z wyższym wykształceniem występował wśród osób pracujących na podstawie umów o pracę na czas nieokreślony
oraz osób samozatrudnionych. Większy odsetek osób z niższym wykształceniem wykonywał prace na podstawie
umów na czas określony, jeszcze niższe umów krótkookresowych. Przeciętnie najniższe wykształcenie miały natomiast
osoby pracujące bez formalnych umów i jako pomagający członkowie rodzin.
5,3%
5,4%
5,3%
Ogółem (osoby pracujące) 2015
Umowa na czas nieokreślony
Umowa na czas określony
4,1%
2,6%
3,0%
6,0%
6,3%
5,8%
2013
2011
Samozatrudnienie
3,4%
4,7%
4,4%
Pomagający członek rodziny
9,0%
8,1%
17,0%
Umowy krótkookresowe
14,5%
15,9%
21,8%
Praca bez formalnej umowy
22,0%
40,1%
40,5%
0% 10% 20% 30% 40% 50%
Wykres 4.9.2. Udział poszukujących pracy wśród pracujących według rodzajów umowy o pracę
Ogółem (osoby pracujące)
4%
26%
31%
39%
Umowa na czas nieokreślony
3%
24%
30%
43%
Umowa na czas określony
5%
29%
33%
32%
Samozatrudnienie
5%
25%
29%
41%
Pomagający członek rodziny
13%
37%
31%
18%
Umowy krótkookresowe
10%
30%
34%
26%
Praca bez formalnej umowy
13%
42%
27%
18%
0% 25% 50% 75% 100%
podstawowe zasadnicze zawodowe średnie wyższe
Wykres 4.9.3. Udział osób z różnym wykształceniem wśród osób pracujących na podstawie różnych rodzajów umowy
o pracę
© Rada Monitoringu Społecznego