DIAGNOZA SPOŁECZNA 2015

Diagnoza społeczna 2015 265
Tabela 5.10.5. Wyniki analizy regresji logistycznej dla autodeterminizmu i fatalizmu
Autodeterminizm Fatalizm
Predyktor
p Exp(B) p Exp(B)
Mężczyzna
ref.
Kobieta 0,000 0,751 0,000 1,444
Wiek 16-24 lata
ref.
Wiek 25-34 lata 0,571 1,055 0,016 1,221
Wiek 35-44 lat 0,294 1,114 0,000 1,446
Wiek 45-59 lat 0,371 0,913 0,000 1,839
Wiek 60-64 lata 0,555 0,931 0,000 1,878
Wiek 65+ lat 0,033 0,761 0,000 2,338
Dochód na osobę – poniżej dolnego kwartyla ref.
Dochód na osobę – powyżej dolnego kwartyla 0,006 1,161 0,350 1,045
Dochód na osobę – poniżej górnego kwartyla 0,005 1,168 0,761 1,015
Dochód na osobę – powyżej górnego kwartyl 0,000 1,283 0,241 0,941
Miasta powyżej 500 tys. mieszkańców
ref.
Miasta od 200 do 500 tys. mieszkańców 0,452 1,066 0,230 0,920
Miasta od 100 do 200 tys. mieszkańców 0,626 0,957 0,732 0,975
Miasta od 20 do 100 tys. mieszkańców 0,400 1,065 0,171 0,920
Miasta do 20 tys. mieszkańców 0,814 0,981 0,090 0,890
Wieś 0,467 0,950 0,960 0,997
Wykształcenie podstawowe i niższe
ref.
Wykształcenie zasadnicze zawodowe/gimnazjum 0,006 1,181 0,096 0,913
Wykształcenie średnie 0,000 1,481 0,021 0,878
Wykształcenie wyższe i policealne 0,000 1,621 0,120 0,905
Pracownicy sektora publicznego
ref.
Pracownicy sektora prywatnego 0,190 1,095 0,224 0,935
Prywatni przedsiębiorcy 0,000 1,643 0,146 0,878
Rolnicy 0,014 0,780 0,002 1,306
Renciści 0,002 0,749 0,000 1,332
Emeryci 0,026 0,807 0,001 1,293
Uczniowie i studenci 0,001 1,514 0,644 0,952
Bezrobotni 0,276 0,899 0,708 1,032
Inni bierni zawodowo 0,898 0,988 0,934 1,006
Kawaler/panna
ref.
Zamężna/żonaty 0,946 0,996 0,137 1,077
Wdowiec/wdowa 0,169 0,888 0,006 1,229
Osoba rozwiedziona 0,043 1,225 0,004 0,783
Miniony rok udany
ref.
Miniony rok nieudany 0,000 0,123 0,000 1,878
Ogółem procent wyjaśnionej zmienności
Cox & Snell R 2 x 100
16,6 7,0
Ogółem procent wyjaśnionej zmienności
Nagelkerke R 2 x 100
24,1 9,4
* Ref. oznacza grupę odniesienia
5.10.3. Praktyki religijne i religijność
W 2015 r. 42,7 proc. osób dorosłych deklarowało systematyczny udział w nabożeństwach i innych uroczystościach
religijnych (wykres 5.10.12). Jest to o 1,3 pp. więcej niż w 2013 r. i tyle samo co w 2011 r. Jest to pierwszy
wzrost instytucjonalnych praktyk religijnych od początku lat 90. ub. wieku. niej niż w 1992 r. Jednak średnia częstość
udziału w nabożeństwa w całej próbie (osoby w wieku 16+ lat) nie wzrosła w ostatnich dwóch lat, ponieważ wzrostowi
odsetka osób uczestniczących w nabożeństwach co tydzień towarzyszył spadek odsetka osób chodzących do kościoła
nieregularnie (1-3 razy w miesiącu) i częściej niż 4 razy w miesiącu ( o 1 pp.) (tabela 5.10.6)
Do 2005 r. spadkowi udziału w nabożeństwach i innych uroczystościach religijnych towarzyszył wzrost odsetka
osób, które w trudnych sytuacjach życiowych uciekają się do modlitwy (wykres 5.10.12). Innymi słowy, Polacy coraz
rzadziej chodzili do kościoła, ale coraz częściej modlili się do Boga. Sugerowało to deinstytucjonalizację (prywatyzację)
wiary i wpisywało się w obserwowany w krajach zachodnich proces indywidualizacji zachowań religijnych,
czyli spadek znaczenia instytucjonalnych form relacjach między człowiekiem i Bogiem. Jednak od 2007 r. do spadkowego
trendu instytucjonalnych zachowań religijnych dołączył także spadek częstości modlitwy w trudnych sytuacjach
życiowych i spadek ten pogłębiał się w kolejnych pomiarach . Także w 2015 r. nastąpił dalszy spadek osób
uciekających się w trudnych sytuacjach do modlitwy do najniższego poziomu w historii pomiaru (od 1995 r.). Trudno
zatem traktować wzrost regularnego uczestniczenia w uroczystościach religijnych jako wyraz zahamowania procesu
sekularyzacji polskiego społeczeństwa, czy wręcz jako początek odrodzenia religijnego rodaków.
© Rada Monitoringu Społecznego