DIAGNOZA SPOŁECZNA 2015

Diagnoza społeczna 2015 299
Ofiarami przestępstw są najczęściej robotnicy pomocniczy w górnictwie i budownictwie, informatycy, przedstawiciele
władz i dyrektorzy oraz pracownicy usług ochrony.
Do kościoła chodzą najczęściej rolnicy produkujący na potrzeby własne (przeciętnie ponad 4 razy w miesiącu), a
następnie nauczyciele szkół podstawowych, rolnicy produkcji roślinnej i zwierzęcej, pomoce domowe i sprzątaczki oraz pielęgniarki
i położne. Najmniej praktykują religijnie specjaliści ds. marketingu, lekarze, agenci i pośrednicy handlowi i
biznesowi, twórcy i informatycy.
Z wysokością dochodów koreluje silnie zadowolenie z sytuacji finansowej rodziny (w przekroju 51 grup w 2011
r. r=0,82, w 2015 r. r=0,75). Największy odsetek bardzo zadowolonych i zadowolonych z finansów domowych jest
wśród lekarzy, przedstawicieli władz i dyrektorów, prawników i nauczycieli akademickich oraz pozostałych specjalistów
a najmniejszy wśród kucharzy, kelnerów, barmanów i stewardów oraz rolników produkcji roślinnej i zwierzęcej.
Najwięcej godzin w tygodniu pracują kierowcy, robotnicy budowlani (stan surowy), przedstawiciele władzy i
dyrektorzy oraz pracownicy usług ochrony (co najmniej 45 godz.) a najmniej rolnicy produkujący na potrzeby własne,
pomoce domowe i sprzątaczki oraz nauczyciele (najwyżej 35 godz.).
Miejsce pracy najczęściej zmieniają prawnicy, informatycy, robotnicy pomocniczy w górnictwie i budownictwie
a najrzadziej rolnicy i nauczyciele akademiccy.
Największy odsetek (65 i więcej proc.) bardzo zadowolonych i zadowolonych z pracy jest wśród lekarzy, fryzjerów
i kosmetyczek, nauczycieli szkół ponadpodstawowych, nauczycieli akademickich i przedstawicieli władz i dyrektorów
a najmniejszy (najwyżej 32 proc.) wśród rolników produkujących na własne potrzeby, robotników pomocniczych
w górnictwie i budownictwie oraz robotników produkcji tekstylnej.
Największego stresu związanego z pracą doświadczają robotnicy obróbki drewna, papiernicy, stolarze, robotnicy
pomocniczy w górnictwie i budownictwie, kowale i ślusarze oraz pielęgniarki i położne a najmniejszego fryzjerzy i
kosmetyczki oraz informatycy i pokrewni.
Najczęściej szykują się do pracy za granicą w najbliższych dwóch latach robotnicy budowlani, nauczyciele akademiccy,
kierowcy ciężarówek i autobusów oraz informatycy . Najrzadziej o wyjeździe z kraju myślą przedstawiciele
władz i dyrektorzy, nauczyciele szkół podstawowych i pielęgniarki i położne.
Bez pracy w latach 2013-2014 był co czwarty robotnik pomocniczy w górnictwie i budownictwie a co piaty inny
robotnik niewykwalifikowany oraz robotnik budowlany (stan surowy. Najrzadziej w tym okresie rejestrowali się jako
bezrobotni przedstawiciele władz i dyrektorzy, pielęgniarki i położne, rolnicy i nauczyciele.
Na objawy somatyczne trwające co najmniej pół miesiąca najczęściej narzekają pracownicy opieki osobistej,
pomoce domowe i sprzątaczki, twórcy, rolnicy produkujący na potrzeby własne, specjaliści ds. administracji i zarządzania,
czyli głównie przedstawiciele zawodów najbardziej sfeminizowanych (od 45 do 98 proc. kobiet); na drugim
krańcu, najzdrowsi są kierowcy ciężarówek i autobusów, kolejarze, robotnicy pomocniczy w górnictwie i budownictwie,
urzędnicy państwowi, operatorzy maszyn i urządzeń i robotnicy budowlani ds. wykończenia, czyli przedstawiciele
zawodów słabo sfeminizowanych.
Dotarcie do pracy i powrót najwięcej czasu zabiera nauczycielom akademickim, prawnikom, specjalistom ds.
finansowych i operatorom maszyn i urządzeń górniczych. Najbliżej domu pracę mają oczywiście rolnicy.
Najbardziej na poważne symptomy chorobowe cierpią robotnicy budowlani, , nauczyciele akademiccy i kierowcy
ciężarówek i autobusów a najmniej przedstawiciele władz i dyrektorzy, nauczyciele szkół podstawowych oraz pielęgniarki i
położne.
Największy odsetek bardzo zadowolonych i zadowolonych ze zdrowia jest wśród prawników, mechaników maszyn
i urządzeń i techników a najmniejszy wśród nauczycieli akademickich, rolników produkujących na potrzeby
własne i przedstawicieli władz i dyrektorów.
Co najmniej 2/3 jest bardzo zadowolonych i zadowolonych ze swoich osiągnięć życiowych wśród prawników,
nauczycieli akademickich, pozostałych specjalistów, lekarzy i twórców, artystów, literatów i dziennikarzy. Najmniej
dumni są z siebie robotnicy przy pracach prostych, pracownicy opieki osobistej i kelnerzy barmani i stewardzi.
Najbardziej optymistycznie patrzą w przyszłość przedstawiciele władz i dyrektorzy, prawnicy, pozostali specjaliści
oraz lekarze (ponad 45 proc. bardzo zadowolonych i zadowolonych z perspektyw na przyszłość). Najmniejszymi
optymistami są robotnicy pomocniczy w górnictwie i budownictwie, pracownicy opieki osobistej i operatorzy maszyn
i urządzeń górniczych.
Przy ogólnie bardzo negatywnej ocenie sytuacji w kraju najmniej krytyczni są twórcy, pozostali specjaliści i
prawnicy a najbardziej krytyczni kelnerzy, barmani i stewardzi, monterzy, pracownicy opieki osobistej i kucharze.
Myśli samobójcze najczęściej nachodzą twórców, pracowników opieki osobistej i robotników niewykwalifikowanych
a najrzadziej przedstawicieli władz i dyrektorów, informatyków i inżynierów, architektów i projektantów.
Najwięcej osób bardzo szczęśliwych jest wśród lekarzy, inżynierów, nauczycieli szkół podstawowych i informatyków
a najmniej wśród rolników i robotników niewykwalifikowanych.
Nikotynizm najsilniej dotyka robotników niewykwalifikowanych i robotników budowlanych (stan surowy) a najsłabiej
prawników (zaledwie 7 procent palących papierosy), nauczycieli szkół podstawowych, specjalistów ds. finansowych
i inżynierów, architektów i projektantów.
Alkoholu najczęściej nadużywają twórcy, artyści, literaci i dziennikarze, operatorzy maszyn i urządzeń górniczych,
przedstawiciele władz i dyrektorzy oraz lekarze a najrzadziej pracownicy opieki osobistej, robotnicy produkcji
tekstylnej, fryzjerzy i kosmetyczki, pomoce domowe i sprzątaczki i pielęgniarki i położne.
© Rada Monitoringu Społecznego