DIAGNOZA SPOŁECZNA 2015

Diagnoza społeczna 2015 400
Tabela. 8.4.1. Odsetek osób dorosłych czujących się dyskryminowanymi w latach 1992-2015
1992 r.
N=3396
1994 r.
N=2298
1995 r.
N=3024
1997 r.
N=2100
2000 r.
N=5431
2003 r.
N=9620
2005 r.
N=8609
2007 r.
N=12638
2009 r.
N=26122
2011 r.
N=26300
2013
N=26201
0,8 0,7 0,9 0,6 1,2 1,6 1,8 1,9 1,8 1,7 1,8 1,6
Źródło danych: lata 1992-1997 — Czapiński, 1998; lata 2000-2013 — Diagnoza Społeczna.
2015
N=22203
Pytaliśmy o poczucie dyskryminacji z jakichkolwiek powodów. Łatwo wskazać niektóre obiektywne przesłanki dyskryminacji
w Polsce, takie jak niepełnosprawność (np. bariery architektoniczne, niechętny stosunek pracodawców) czy różnice dochodowe
związane z płcią.
Przyjrzyjmy się najpierw dyskryminacji związanej z płcią. Wcześniej wspomnieliśmy o dysproporcjach zarobkowych między
mężczyznami i kobietami (rozdz. 5.5.1). Przeciętny dochód osobisty deklarowany przez kobiety jest o 1/5 (nieco mniej niż
w poprzednich latach) niższy od dochodu deklarowanego przez mężczyzn 98 . Różnica ta nie wynika z różnicy statusu społecznozawodowego.
We wszystkich grupach społeczno-zawodowych, z wyjątkiem rencistów, jest ona taka sama lub zbliżona do różnicy
ogólnej przy kontroli poziomu wykształcenia (wykres 8.4.1).
Inni bierni zawodowo
1189
1216
Bezrobotni
994
1453
Kobiety
Uczniowie/studenci
860
1031
Mężczyźni
Emeryci
1723
2265
Renciści
1632
1458
Rolnicy
1430
1825
Przedsiębiorcy
2922
3712
Prac. sektora prywatnego
1834
2484
Prac. sektora publicznego
1928
2663
0 500 1000 1500 2000 2500 3000 3500 4000
Miesięczny dochód osobisty netto
UWAGI: efekt główny płci F(1, 15922)=119,222, p