DIAGNOZA SPOŁECZNA 2015

Diagnoza społeczna 2015 385
Zasięg niedostatku
Głębokość niedostatkstatkstatku
Intensywność niedo-
Dotkliwość niedo-
Dolnośląskie 26,23 26,83 7,04 3,11
Kujawsko-pomorskie 36,27 26,33 9,55 3,90
Lubelskie 38,10 31,90 12,15 5,31
Lubuskie 24,61 24,55 6,04 2,37
Łódzkie 33,34 28,40 9,47 4,01
Małopolskie 25,89 25,27 6,54 2,73
Mazowieckie 23,08 26,84 6,19 2,59
Opolskie 29,62 30,31 8,98 3,91
Podkarpackie 34,63 30,58 10,59 4,69
Podlaskie 32,49 29,14 9,47 4,15
Pomorskie 25,18 26,57 6,69 2,93
Śląskie 22,67 25,56 5,79 2,43
Świętokrzyskie 33,40 30,12 10,06 4,79
Warmińsko-mazurskie 30,43 28,10 8,55 4,14
Wielkopolskie 26,15 27,04 7,07 2,89
Zachodniopomorskie 28,95 25,17 7,29 3,05
8.2.2.2. Zmiany w sferze ubóstwa
W okresie marzec 2013 – marzec/czerwiec 2015 obserwujemy w Polsce zarówno spadek zasięgu skrajnego ubóstwa
jak i niedostatku (odpowiednio o ponad 2 i ponad 9 punktów procentowych, tabela 8.2.9 i 8.2.10). Wpłynął na
to wzrost w badanym okresie wartości realnych dochodów ekwiwalentnych gospodarstw domowych. W badanym
okresie nastąpił także znaczący spadek głębokości skrajnego ubóstwa (o prawie 5 punktów procentowych) oraz głębokości
niedostatku (o prawie 3 punkty procentowe, tabele 8.2.9 i 8.2.10). Oznacza to, że gospodarstwa domowe
żyjące w skrajnym ubóstwie były w 2015 r. przeciętnie bardziej zamożne niż w 2013 r. Także przeciętna zamożność
gospodarstw domowych żyjących w niedostatku znacząco wzrosła w badanym okresie.
Intensywność ubóstwa mierzona indeksem luki dochodowej, spadła znacząco w Polsce w okresie marzec 2013 –
marzec/czerwiec 2015 w podejściu subiektywnym (o prawie 4 punkty procentowe), a w ujęciu obiektywnym nie
uległa istotnym zmianom (tabele 8.2.9 i 8.2.10). Podobną tendencję zmian obserwujemy w przypadku dotkliwości
ubóstwa (tabele 8.2.9 i 8.1.10). Wielkość indeksu dotkliwości ubóstwa spadła w badanym okresie w skali ogólnopolskiej
w podejściu subiektywnym (o 1,6 punktu procentowego) i nie zmieniła się znacząco w podejściu obiektywnym.
W okresie marzec 2013 - marzec/czerwiec 2015 nastąpił spadek zasięgu skrajnego ubóstwa we wszystkich grupach
społeczno-ekonomicznych gospodarstw domowych poza grupą gospodarstw utrzymujących się z niezarobkowych
źródeł, w której zasięg ubóstwa zwiększył się o ponad 1 punkt procentowy (tabela 8.2.9). Stopa skrajnego ubóstwa
spadła w badanym okresie najsilniej w grupach gospodarstw rencistów i rolników (odpowiednio o prawie 6 i o
prawie 5 punktów procentowych). W ujęciu subiektywnym w badanym okresie najsilniejszy spadek odsetka gospodarstw
domowych żyjących w niedostatku nastąpił w grupach gospodarstw domowych rolników oraz rencistów i
pracowników (w grupach tych stopa niedostatku spadła odpowiednio o prawie 16 i po prawie 11 punktów procentowych,
tabela 8.2.10). Wzrost stopy niedostatku w badanym okresie obserwujemy wyłącznie w grupie gospodarstw
domowych utrzymujących się z niezarobkowych źródeł (o prawie 2 punkty procentowe).
Głębokość skrajnego ubóstwa zmniejszyła się znacząco w badanym okresie w grupach gospodarstw domowych
utrzymujących się z niezarobkowych źródeł i pracowników (indeksy głębokości skrajnego ubóstwa spadły w tych
grupach o prawie 8 punktów procentowych, tabela 8.2.9). Jednocześnie głębokość skrajnego ubóstwa zwiększyła się
znacząco tylko w grupie gospodarstw domowych rolników (wzrost wielkości indeksu głębokości ubóstwa o prawie 2
punkty procentowe). Wielkości indeksów głębokości niedostatku spadły znacząco we wszystkich grupach społecznoekonomicznych
gospodarstw poza grupą gospodarstw domowych utrzymujących się z niezarobkowych źródeł, przy
czym najsilniej w grupach gospodarstw emerytów i pracujących na własny rachunek (spadek wielkości indeksu głębokości
niedostatku odpowiednio o prawie 6 i o prawie 4 punkty procentowe). Intensywność skrajnego ubóstwa spadła
znacząco w okresie marzec 2013 – marzec/czerwiec 2015 tylko w przypadku grup gospodarstw domowych utrzymujących
się z niezarobkowych źródeł, rolników i rencistów (spadek wielkości indeksu intensywności skrajnego ubóstwa
w tych grupach o prawie 2 punkty procentowe, tabela 8.2.9). Intensywność niedostatku zmniejszyła się natomiast
w badanym okresie we wszystkich grupach społeczno-ekonomicznych gospodarstw poza grupą gospodarstw utrzymujących
się z niezarobkowych źródeł (wzrost wielkości indeksu o prawie 2 punkty procentowe), przy czym najsilniej
w grupach gospodarstw rolników i emerytów (spadek wielkości indeksu intensywności niedostatku odpowiednio o
prawie 15 i ponad 4 punkty procentowe, tabela 8.2.10).
Dotkliwość skrajnego ubóstwa zmniejszyła się znacząco w badanym okresie wyłącznie w grupie gospodarstw
domowych utrzymujących się z niezarobkowych źródeł. Wielkość indeksu dotkliwości skrajnego ubóstwa spadała w
tej grupie gospodarstw o prawie 2 punkty procentowe (tabela 8.2.9). Natomiast dotkliwość niedostatku także znacząco
spadła we wszystkich grupach społeczno-ekonomicznych gospodarstw, poza grupą gospodarstw domowych utrzymujących
się z niezarobkowych źródeł, przy czym najbardziej w grupie gospodarstw domowych rencistów (spadek wielkości
indeksu dotkliwości niedostatku o ponad 2 punkty procentowe, tabela 8.2.10).
© Rada Monitoringu Społecznego