DIAGNOZA SPOŁECZNA 2015

Diagnoza społeczna 2015 170
Wyniki estymacji modeli potwierdzają ustalenia analizy opisowej. Zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn wiek jest
istotną determinantą podejmowania aktywności edukacyjnej w latach 2013-2015– im osoby młodsze, tym prawdopodobieństwo
podjęcia dokształcania się większe. Należy jednak zwrócić uwagę, iż kobiety w wieku 30-34 lata relatywnie
rzadziej niż kobiety w wieku 25-29 lat i 35-39 lat decydują się na aktywność edukacyjną, co może być związane
z nasileniem obowiązków związanych z opieką nad dziećmi.
Drugim czynnikiem, który silnie determinuje prawdopodobieństwo podjęcia aktywności edukacyjnej jest wykształcenie:
im niższy poziom wykształcenia, tym mniejsze prawdopodobieństwo dokształcania się zarówno kobiet
jak i mężczyzn.
Status na rynku pracy jest zmienną istotnie wpływającą na prawdopodobieństwo podjęcia dokształcania się.
Osoby obecne na rynku pracy (pracujący i bezrobotni) podejmują aktywność edukacyjną częściej niż bierni zawodowo.
Bezrobotni mężczyźni częściej niż pracujący podejmowali dokształcania się w porównaniu do biernych zawodowo.
Z kolei pracujące kobiety miały większe prawdopodobieństwo dokształcania się niż bezrobotne w odniesieniu
do biernych zawodowo.
Dla mężczyzn stan zdrowia jest nie istotną determinantą podjęcia aktywności edukacyjnej w latach 2013-2015.
Natomiast dla kobiet w tym okresie uwidocznił się wpływ stanu zdrowia na prawdopodobieństwo podjęcia dokształcania
się, ale w sposób nieintuicyjny – kobiety pełnosprawne mają odpowiednio o około 44 proc. mniejsze prawdopodobieństwo
podjęcia aktywności edukacyjnej niż kobiety niepełnosprawne. Może to być związane z większą dostępnością
różnego typu programów i projektów skierowanych do osób niepełnosprawnych, zwiększających ich zatrudnialność.
Klasa miejscowości zamieszkania istotnie różnicuje prawdopodobieństwo podjęcia dokształcania. Wraz ze wzrostem
wielkości miejscowości zamieszkania rośnie prawdopodobieństwo podjęcia aktywności edukacyjnej, szczególnie
w odniesieniu do miast średnich i dużych w porównaniu z terenami wiejskimi. W ostatniej rundzie badania wzrosło
znaczenie zamieszkiwania w miastach dużych i średnich.
Tabela 4.9.29. Determinanty aktywności edukacyjnej osób w wieku powyżej 25 lat w okresie 2013-2015 (regresja
logistyczna).
Rodzaj zmiennej
Mężczyźni
Kobiety
Oszacowanie ilorazu szans Oszacowanie ilorazu szans
Zmienna niezależna - kategorie
Wiek 25-29 lat 4,486*** 4,945***
30-34 lata 2,183*** 1,818***
35-39 lat 3,086*** 2,549***
40-44 lata 2,714*** 3,833***
45-49 lat 2,587*** 2,987***
50-54 lata 1,996*** 2,049***
55+ ref. ref.
Wykształcenie Podstawowe i niższe 0,105*** 0,075***
Zasadnicze zawodowe/gimnazjum 0,222*** 0,134***
Średnie 0,521*** 0,414***
Wyższe i policealne ref. ref.
Status na rynku Pracujący 3,284*** 3,852***
pracy
Bezrobotni 3,847** 2,421***
Bierni ref. ref.
Zdrowie Sprawni 1,329 0,564***
Klasa miejscowości
zamieszkania
Niepełnosprawni ref. ref.
Miasta powyżej 500 tys. Mieszkańców 3,010*** 2,895***
Miasta 200-500 tys. Mieszkańców 4,140*** 4,043***
Miasta 100-200 tys. Mieszkańców 2,019*** 1,702***
Miasta 20-100 tys. Mieszkańców 2,263*** 1,659***
Miasta poniżej 20 tys. Mieszkańców 1,422** 1,583**
Wieś ref. ref.
N 8109 9459
Pseudo R 2 (Nagelkerke) 0,228 0,290
Zmienne istotne statystycznie przy poziomie istotności: ***0,01, **0,05,*0,1
4.9.4.8. Podsumowanie
Podejmowanie doskonalenia zawodowego rozpatrywanego w szerszym kontekście kształcenia ustawicznego to
jedno z wymagań współczesnego rynku pracy. Obecnie doskonalenie zawodowe lub szerzej aktywność edukacyjna,
podobnie jak pozostałe aktywności życiowe nie mogą być przypisane wyłącznie do określonego etapu życia, lecz
powinny być rozpatrywane jako element całego okresu życia jednostki. Stawarza to także konieczność rozpatrywania
tych procesów w kontekście zintegrowanego przebiegu życia jednostek (life course perspective, Reday-Mulvey,
2005). Oznacza to potrzebę dostosowania polityki publicznej w taki sposób, aby umożliwić ludziom łączenie (godzenie)
różnych aktywności niezależnie od wieku. Dzięki temu budowany jest kapitał ludzki jednostki, jej zdolność
do pracy (Ilmarinen, 1999) i zatrudnialność, a także zwiększają się możliwości wykorzystania jej potencjału w życiu
© Rada Monitoringu Społecznego