DIAGNOZA SPOŁECZNA 2015

Diagnoza społeczna 2015 383
nego ubóstwa przyjęły zdecydowanie najwyższe wartości w grupie gospodarstw domowych małżeństw wielodzietnych
(odpowiednio 1,8 proc. i 0,7 proc.). Natomiast intensywność i dotkliwość niedostatku była największa w grupach
gospodarstw domowych nierodzinnych jednoosobowych i nierodzinnych wieloosobowych oraz rodzin niepełnych.
Indeksy intensywności niedostatku przyjęły w tych grupach gospodarstw odpowiednio wielkości 14,0 proc., 13,3
proc. i 12,1 proc., a indeksy dotkliwości niedostatku 6,1 proc., 5,9 proc. i 5,3 proc.
Tabela 8.2.3. Agregatowe indeksy skrajnego ubóstwa według typu gospodarstwa w marcu/czerwcu 2015 r. -- podejście
obiektywne
Agregatowe indeksy skrajnego ubóstwa * 100
Typ gospodarstwa
Intensywność ubóstwa
Zasięg ubóstwa Głębokość ubóstwa
Dotkliwość ubóstwa
Jednorodzinne:
Małżeństwa bez dzieci
1,96 20,25 0,40 0,13
Małżeństwa z 1 dzieckiem 1,82 20,94 0,38 0,10
Małżeństwa z 2 dzieci 1,88 18,64 0,35 0,13
Małżeństwa z 3 i więcej dzieci 8,62 20,52 1,77 0,65
Rodziny niepełne 5,65 21,58 1,22 0,40
Wielorodzinne 2,08 24,39 0,51 0,18
Nierodzinne: jednoosobowe 4,10 26,56 1,09 0,51
Wieloosobowe 5,65 6,34 0,36 0,06
Tabela 8.2.4. Agregatowe indeksy niedostatku według typu gospodarstwa w marcu/czerwcu 2015 r. -- podejście subiektywne
Typ gospodarstwa
Zasięg niedostatku
Agregatowe indeksy niedostatku * 100
Głębokość niedostatku
Intensywność niedostatku
Dotkliwość niedostatku
Jednorodzinne:
Małżeństwa bez dzieci
16,30 25,53 4,16 1,69
Małżeństwa z 1 dzieckiem 11,34 32,29 3,66 1,57
Małżeństwa z 2 dzieci 19,83 23,61 4,68 1,68
Małżeństwa z 3 i więcej dzieci 26,55 33,29 8,84 4,01
Rodziny niepełne 38,52 31,44 12,11 5,30
Wielorodzinne 14,59 24,74 3,61 1,40
Nierodzinne: jednoosobowe 53,69 26,14 14,03 6,17
Wieloosobowe 38,25 34,65 13,25 5,94
Uzyskane wyniki badania wskazują na wpływ wielkości miejscowości zamieszkania na zasięg sfery skrajnego
ubóstwa i niedostatku (tabele 8.2.5 i 8.2.6). Procent gospodarstw domowych żyjących w skrajnym ubóstwie w
marcu/czerwcu 2015 r. rośnie generalnie wraz ze spadkiem wielkości miejscowości zamieszkania. Wśród gospodarstw
domowych zamieszkujących wieś 4,9 proc. dysponowało dochodami poniżej granicy skrajnego ubóstwa (według
ujęcia obiektywnego), a 39,4 proc. poniżej granicy niedostatku (według ujęcia subiektywnego). Natomiast stopy
skrajnego ubóstwa i niedostatku w największych miastach wyniosły w tym okresie tylko odpowiednio 2,0 proc. i 16,0
proc.
Zróżnicowanie głębokości skrajnego ubóstwa i niedostatku pomiędzy klasami miejscowości zamieszkania nie
było zbyt duże. Największą głębokość ubóstwa w ujęciu subiektywnym obserwujemy na wsi, dla której indeks głębokości
niedostatku osiągnął 31,0 proc. Natomiast największą głębokością skrajnego ubóstwa charakteryzowały się
gospodarstwa zamieszkujące małe miasta o liczbie mieszkańców 20-100 tys. (indeks głębokości skrajnego ubóstwa
przyjął w tej grupie gospodarstw wielkość 26,0 proc.).
Największą intensywnością zarówno skrajnego ubóstwa jak i niedostatku charakteryzowała się, podobnie jak w
przypadku ich głębokości, wieś (indeksy intensywności ubóstwa przyjęły na wsi odpowiednio wielkości 1,2 proc.
oraz 11,3 proc.). Dotkliwość ubóstwa tak w ujęciu obiektywnym jak i w ujęciu subiektywnym była także najwyższa
w grupie gospodarstw domowych wiejskich (indeksy dotkliwości skrajnego ubóstwa i niedostatku przyjęły w tej grupie
gospodarstw odpowiednio wielkości 0,5 proc. i 5,0 proc.).
Tabela 8.2.5. Agregatowe indeksy skrajnego ubóstwa według klasy miejscowości zamieszkania w marcu/czerwcu
2015 r. -- podejście obiektywne
Klasa miejscowości zamieszkania
© Rada Monitoringu Społecznego
Zasięg ubóstwa
Agregatowe indeksy skrajnego ubóstwa * 100
Intensywność ubóstwa
Głębokość ubóstwa
Dotkliwość ubóstwa