DIAGNOZA SPOŁECZNA 2015

Diagnoza społeczna 2015 384
Miasta powyżej 500 tys. 2,04 19,40 0,40 0,11
Miasta 200-500 tys. 2,23 20,13 0,45 0,16
Miasta 100-200 tys. 2,04 12,32 0,25 0,04
Miasta 20-100 tys. 3,26 26,01 0,85 0,35
Miasta poniżej 20 tys. 2,54 23,01 0,59 0,24
Wieś 4,89 23,62 1,16 0,48
Tabela 8.2.6. Agregatowe indeksy niedostatku według klasy miejscowości zamieszkania w marcu/czerwcu 2015 r. --
podejście subiektywne
Agregatowe indeksy niedostatku * 100
Klasa miejscowości zamieszkania
Zasięg niedostatku
Głębokość niedostatkstatkstatku
Intensywność niedo-
Dotkliwość niedo-
Miasta powyżej 500 tys. 16,04 23,81 3,82 1,67
Miasta 200-500 tys. 22,35 25,29 5,65 2,34
Miasta 100-200 tys. 24,87 22,80 5,67 2,12
Miasta 20-100 tys. 27,15 26,45 7,18 3,14
Miasta poniżej 20 tys. 29,21 24,37 7,12 2,78
Wieś 36,36 30,95 11,25 5,00
Najwyższym odsetkiem gospodarstw domowych ubogich w ujęciu obiektywnym charakteryzowały się w
marcu/czerwcu 2015 r. województwa warmińsko-mazurskie, lubelskie oraz łódzkie (odpowiednio 4,9 proc. i po 4,5
proc. gospodarstw żyło w tych województwach w skrajnym ubóstwie, tabela 8.2.7). Natomiast w ujęciu subiektywnym
największy zasięg niedostatku występował w województwach lubelskim i kujawsko-pomorskim (odpowiednio
38,1 oraz 36,3 proc. gospodarstw żyło w tych województwach w niedostatku, tabela 8.2.8).
Największą głębokością skrajnego ubóstwa charakteryzowały się w badanym okresie województwa warmińskomazurskie
i świętokrzyskie, w których indeks luki dochodowej skrajnie ubogich przyjął odpowiednio wielkości 35,6
i 33,7 proc. Natomiast relatywnie największą głębokość niedostatku obserwujemy w województwach lubelskim, podkarpackim,
opolskim i świętokrzyskim. Indeks luki dochodowej żyjących w niedostatku osiągnął w tych województwach
odpowiednio wielkości 31,9, 30,6, 30,3 i 30,1 proc. Oznacza to, że w województwach tych zamieszkiwały
gospodarstwa domowe skrajnie ubogie (w ujęciu obiektywnym) albo żyjące w niedostatku (w ujęciu subiektywnym)
przeciętnie najmniej zamożne.
Tabela 8.2.7. Agregatowe indeksy skrajnego ubóstwa według województw w marcu/czerwcu 2015 r. -- podejście
obiektywne
Agregatowe indeksy skrajnego ubóstwa * 100
Województwa
Intensywność ubóstwa
Zasięg ubóstwa Głębokość ubóstwa
Dotkliwość ubóstwa
Dolnośląskie 3,65 21,87 0,80 0,40
Kujawsko-pomorskie 4,23 21,08 0,89 0,37
Lubelskie 4,54 23,21 1,05 0,41
Lubuskie 1,52 23,10 0,35 0,13
Łódzkie 4,46 17,16 0,76 0,20
Małopolskie 2,25 25,68 0,58 0,22
Mazowieckie 2,41 21,07 0,51 0,19
Opolskie 3,59 21,76 0,78 0,23
Podkarpackie 4,33 19,79 0,86 0,29
Podlaskie 3,79 23,94 0,91 0,34
Pomorskie 3,34 17,78 0,59 0,18
Śląskie 2,30 24,82 0,57 0,25
Świętokrzyskie 4,45 33,70 1,50 0,78
Warmińsko-mazurskie 4,86 35,56 1,73 0,85
Wielkopolskie 3,60 20,89 0,75 0,21
Zachodniopomorskie 2,82 23,75 0,67 0,31
Największą intensywnością skrajnego ubóstwa, charakteryzowały się w marcu/czerwcu 2015 r. także województwa
warmińsko-mazurskie i świętokrzyskie. Indeks intensywności skrajnego ubóstwa osiągnął dla nich wielkość powyżej
1,5 proc. Indeks intensywności niedostatku największe wielkości osiągnął natomiast w województwach lubelskim,
podkarpackim i świętokrzyskim (indeks intensywności niedostatku uzyskał w nich odpowiednio wielkości 12,2,
10,6 i 10,1 proc.). Największą dotkliwość niedostatku w badanym okresie obserwujemy w województwach lubelskim
(indeks dotkliwości niedostatku równy 53 proc.) a skrajnego ubóstwa w województwach warmińsko-mazurskim i
świętokrzyskim (indeksy dotkliwości skrajnego ubóstwa równe odpowiednio 8,5 proc. i 7,8 proc.).
Tabela 8.2.8. Agregatowe indeksy niedostatku według województw w marcu/czerwcu 2015 r. -- podejście subiektywne
Województwa Agregatowe indeksy niedostatku * 100
© Rada Monitoringu Społecznego