Descargar - Secretaría Xeral da Emigración - Xunta de Galicia

170
poder soster unha infraestructura –almacén, tenda, oficinas–, toda ela o
máis preto posible da zona centro e da zona portuaria. Ó mesmo tempo
precisaban dun equipo de xestión ben relacionado co exterior, sobre todo
cos EE UU, para poder realiza-las mellores mercas. E, por outro lado, un
grupo de distribución e venda deses productos na capital e no resto da illa,
con sucursais se é necesario. Por todo o sinalado, é lóxico que o modelo
empresarial preferido por estes guardeses fora o da sociedade mercantil, na
que se pode reuni-lo capital de varias persoas, necesario para poder afronta-las
operacións mercantís antes descritas.
Agora ben, estas sociedades serán sempre –salvo unha excepción
como veremos– de carácter personalista.
2. OS MODELOS EMPRESARIAIS DOS GUARDESES
Chegados a este punto xa sabemos que a principal actividade dos
guardeses inmigrados en Puerto Rico é o comercio. O que imos ver agora
é o modelo ou modelos de empresa mercantil que elixiron nas súas actividades
comerciais. Pero antes é preciso lembrar que imos realiza-lo noso
estudio a partir das 63 empresas fundadas ou co-fundadas por guardeses:
37 en San Juan e 26 no resto da illa.
2. 1. AS EMPRESAS INDIVIDUAIS
Das 63 empresas en cuestión, tan só 15 son –ou foron– individuais,
é dicir, que están a nome dunha soa persoa. Agora ben, entre esas debemos
face-la seguinte distinción:
Das 37 mercantís de San Juan, só atopamos 4 (10, 81%) que nalgún
momento foron individuais, mentres que das 26 mercantís do resto da illa,
son 11 (42, 30%) as individuais localizadas.
Parece ser, polo tanto, que o fenómeno das empresas individuais
é máis ben propio das poboacións da illa que non son a capital, mentres
que nesta é claramente minoritario. Pero para poder ofrecer explicacións
a esta situación é preciso coñecer antes esas 15 empresas individuais.