Descargar - Secretaría Xeral da Emigración - Xunta de Galicia

260
A pesar disto, sempre foi a lingua do pobo galego; pero cunha instrucción
en castelán é fácil preve-la ausencia de total competencia lingüística
en calquera delas.
Varios autores formularon esta problemática, nós seguirémo-la postura
de Rafael Ninyoles cando di que:
El hecho de que durante varios siglos el gallego hay sido relegado de toda vivencia oficial
y reducido a lengua oral popular, tenía que producir y produjo, claro está, una profunda
discriminación sociológico-idiomática. Si la lengua del poder, la lengua de prestigio
social, era la lengua oficial, mientras que el gallego era sólo la lengua coloquial del pueblo
trabajador, la divisoria lingüística convertíase inevitablemente, en divisoria social. 10
Como xa vimos, estaba por un lado a poboación maioritaria campesiña,
de fala galega, e por outro, unha poboación minoritaria, de fala castelá
residente nas cidades, en xeral con status social superior e con maior
acceso á instrucción: a través da lingua e do seu conflicto lingüístico, o
galego expresa a súa estructura de clase.
Fonte: R. Ninyoles, 1977.
INTERINFLUENCIA DO MEDIO SOCIAL E XEOGRÁFICO COA FALA
GALEGO
CAMPESIÑADO
ZONA RURAL
GALEGO
CASTRAPO
PROLETARIADO
BURGUESÍA RURAL
ZONA INTERMEDIA
GALEGO
CASTRAPO
CASTELÁN
BURGUESÍA URBANA
ZONA URBANA
CASTELÁN
Castrapo: castelán moi influído por voces híbridas galego-casteláns (castrapismos)
10 R. Ninyoles: “Cuatro idiomas para un estado”, El castellano y los conflictos lingüísticos en la España periférica,
Cambio 16, Madrid, 1977, p. 156.