Descargar - Secretaría Xeral da Emigración - Xunta de Galicia

240
en xestora de reivindicacións que os axentes diplomáticos preferían ignorar
ó non encontrarse polo xeral dispostos a confundir as súas xentilezas de
salón con reclamos extemporáneos de connacionais que, no seu propio
país, tiñan (ou terían) cuestionado ó mesmo goberno que representaban 54 .
O 14 de novembro de 1909 prodúcese o asasinato a mans do obreiro
ruso, Simon Radowitzky, do xefe da policía da capital, R. Falcón, responsable
da dura represión levada a cabo durante a celebración do Primeiro de
Maio dese ano en Bos Aires, que terminou cun saldo de 8 mortos e numerosos
feridos. A morte de Falcón marca un fito, certamente dramático, na
escalada de violencia na que se enmarca o xogo acción-reacción das clases
dominantes e do movemento obreiro. Esa mesma noite é declarado o estado
de sitio, son clausurados os locais obreiros e suprimida a súa prensa,
arrestáronse militantes coñecidos e houbo moitas deportacións.
Entre estas, a dos pontevedreses Juan Casal, xastre e cobrador da
Escuela Moderna e que tiña relación con algúns dos principais cabeciñas;
Carlos Fornos Martínez, que actuara nas diferentes folgas do seu gremio,
o dos foguistas, e formou parte de grupos anarquistas como o de Carlos
Caffiero; Serafín Loureyro, presidente da Sociedade de Resistencia de
Tandil Obreiros Picapedreiros e vinculado á FORA; Ramón Troncoso, un
dos fundadores da Sociedade Gremial de Resistencia. Ó ano seguinte
serán deportados os coruñeses Felipe Antelo, Manuel González e o ourensán
Ricardo Estévez.
Tamén neste ano é deportado Manuel Serafín Fandiño, nado en
Santiago de Compostela no 1889 e que chega á Arxentina en 1905. Aquí
estivo vinculado ós obreiros alpargateiros, practicou o seu oficio, contribuíndo
á organización do gremio ó que representou no consello directivo
da Federación de Obreros del Calzado. É deportado a raíz do asasinato
do xefe da policía, Falcón, pero consigue desembarcar en Santos
(Brasil), onde actuou cun grupo de anarquistas. En 1911 sae para
Montevideo onde participou na organización do gremio de ebanistas e na
creación da Federación Obreira Rexional Uruguaia (FORU). Máis tarde
aparece en Bos Aires co nome de Alejandro Silvetti, desenvolvendo
54 AGA, Asuntos Exteriores, caixas 9.161, 9.110 e 9.100, legs. 309, 163 e 146, respectivamente.