Descargar - Secretaría Xeral da Emigración - Xunta de Galicia

234
contra a Lei de Residencia 38 . En calquera caso, este descenso sería só un
paréntese, ó recuperarse as cifras anteriores de afluencia de inmigrantes a
finais de ano. A maior repercusión internacional polos efectos da represión
produciuse despois do Centenario pola ampla mobilización de forzas
anarquistas e socialistas encargadas de difundi-la situación que atravesaban
os traballadores en Arxentina, chegándose a formar en Londres o
Comité Internacional contra a Reacción na República Arxentina co
obxecto de efectuar unha ampla propaganda antiemigratoria. Grupos de
deportados residentes en Montevideo e Barcelona levaron tamén a cabo
unha campaña destinada a desalentar ás correntes emigratorias europeas e
a establecer boicot ós barcos que transportaban expulsados. Incluso o
goberno arxentino tivo que enviar emisarios a Europa para contrarrestalos
efectos destas campañas 39 .
As fontes españolas consultadas por nós sinalan que entre 1902 e
1919 foron expulsados aproximadamente uns 315 españois, pero hai que
ter en conta que estas non recollen as que cremos numerosas deportacións
orixinadas a raíz da represión do movemento obreiro trala tentativa revolucionaria
dos radicais en 1905 40 . Destes 315 expulsados só se puido localiza-la
procedencia rexional de 186, dos cales 91 eran galegos, case o 50
38 “Los periódicos locales de Barcelona declaran la singular brutalidad de esa ley; y el fruto de esa propaganda
ya se hizo sentir tan pronto como a la capital catalana fue el presidente de la Argentina Quirno
Costa quien salió de allí a uña de caballo como suele decirse”. Ramón Palau: “La ley de expulsión”,
LPH, nº 207, ano VII, 28 de marzo de 1903, s. p. Tamén neste ano realiza por España e Portugal unha
xira de propaganda o socialista naturalizado arxentino Adrián Patroni, e ante as presións do cónsul
xeral arxentino en Lisboa e España, as súas conferencias foron suspendidas, Memoria del consulado general
en España, 1903-1904, p. 589. LPH informa sobre a organización de comités de propaganda antiarxentina
en España, Italia, Francia e Inglaterra, así como a creación en Montevideo dun Comité
Internacional de Propaganda e Relacións, formado por expulsados de Arxentina, co obxecto de iniciar
unha campaña en Europa e América para boicotea-los productos arxentinos e realizar unha propaganda
adversa contra ese país, denunciando as condicións míseras dos traballadores, “Contra la ley de
expulsión. “¡Agitémonos!”, nº 210, ano VII, 18 de abril de 1903, pp. 2-3, e “Boycott a la Argentina.
Comité Internacional de Propaganda y Relaciones”, nº 211, ano VII, 11 de abril de 1903, p. 3.
39 Juan Suriano: Trabajadores, anarquistas y estado represor: de la ley de residencia a la ley de defensa social
(1902-1910), Centro Editor de América Latina, Bos Aires, 1986, p. 24.
40 Segundo La Vanguardia do 1 de xaneiro de 1916, en 1905 foron expulsados 32 españois dun total de
50 deportados, J. Suriano: op.cit., p. 3. En base ós datos proporcionados polo diario socialista, o autor
establece un cadro de expulsados de diferentes nacionalidades entre novembro de 1902 e decembro de
1915: dun total de 383 deportados, 175 (45, 69%) eran españois fronte a 109 (28, 45%) de italianos.