Descargar - Secretaría Xeral da Emigración - Xunta de Galicia

210
xeral tardaba 15 anos desde que se inscribía como socio ata que pasaba a
integra-los cadros dirixentes, período no cal mellorara substancialmente a
súa situación económica, pasando de empregado a socio propietario ou a
comerciante por conta propia. No caso do Centro Galego apréciase, igualmente,
a existencia dun grupo dirixente integrado por sectores acomodados
da colectividade, xa que, se analizámo-la profesión dos membros das
Comisións Directivas, constatamos que se trata principalmente de persoas
vinculadas ó sector servicios, sobre todo ó comercio, cunha boa posición
económica, entre os que figuran os nomes de destacados comerciantes
como Roque Ferreiro, Manuel Bares, Laureano Aller, José M.ª Álvarez,
Alfredo Álvarez, Ramón Cabezas, J. Vázquez Iglesias, Ramón
Mourente, A. Creo, J. Insúa, García Olano, e un longo etcétera 53 .
Deste xeito non resulta estraño que, nos estatutos das sociedades
galegas, ó lado dos fins mutualistas, instructivos e culturais, como no
Centro Galego, principal entidade galega en Arxentina, apareza como
obxectivo explícito: “Promover el bienestar de la colectividad gallega y
salir en defensa de su buen nombre cuando fuere necesario” 54 .
Este labor desenvolverase en diferentes ámbitos. Por unha parte, faise
un chamamento á unión dos integrantes da colectividade a través da súa afiliación
ás asociacións, pois resulta preciso contar con asociacións poderosas
dentro da sociedade receptora, resumida na fórmula “a unión fai a forza”:
Es indispensable que se unan todos los gallegos para ser ricos, para ser grandes, para ser
estimados, para ser prósperos cual los catalanes (...) (Los Centros Gallegos) están en
el caso de llamar á su seno todos los gallegos honrados y patriotas, sin establecer dife-
53 O caso do Centro Galego pódese ampliar a outras sociedades rexionais e tamén, aínda que con algunhas
matizacións, ás sociedades locais, nas que a pesar do seu carácter aberto e policlasista, cunha
importante participación de empregados, observamos unha presencia destacada de comerciantes acomodados
na dirección das mesmas, como por exemplo Manuel Puente na Sociedade de Salvaterra,
José M. Ledo en Unión Quiroguesa, Claudio Fernández no Centro Pontevedrés, J. Neira Vidal ou
Eliodoro Friol en Hijos de Lalín, J. M. Miranda ou F. Lorenzo na Sociedade de Mondoñedo, etc.
54Estatutos del Centro Gallego de Buenos Aires (1940), artigo 2, inciso 1º, que se mantén nos Estatutos
do ano 1950 (art. 3, inciso f). Situación que se podería ampliar a case tódalas sociedades galegas e
tamén españolas, así os Estatutos da Asociación Patriótica Española recollen no seu artigo 2: “Salir a
la defensa del buen nombre y del honor de España, cuando fuera necesario”; ou os da Casa de Galicia
(art. 2, inciso b), que recolle como obriga da sociedade: “enaltecer el nombre de Galicia”.