Descargar - Secretaría Xeral da Emigración - Xunta de Galicia

330
Por outra parte, percíbese que o número de matrimonios mixtos é
maior nos casos en que eran mellores as expectativas de cultura e prosperidade
económica do inmigrante, como ocorre no caso da familia Moure.
Sen embargo, esta maior integración familiar na sociedade chilena non
provocou a renuncia á propia identidade cultural, senón que polo contrario
aumentou o orgullo e a preocupación pola recuperación e revitalización
do asumido conscientemente como propio. Neste fenómeno pesaron
máis indubidablemente outros factores, e especialmente as relacións co
mundo da cultura e da política.
4. 4. A IDENTIDADE CULTURAL
O que si existiu sempre, aínda que con diferente intensidade segundo
o momento histórico, foi a conciencia dunha comunidade culturalmente
diferenciada, que necesitaba de organismos propios nos que reafirmar
a súa etnicidade, sen por iso deixar de manter excelentes relacións co
resto da comunidade española en Chile.
Sen embargo esa conciencia propia non se identificou con institucións
estables. Así, en Santiago de Chile só temos constancia da existencia
dun Centro Gallego entre outubro de 1915 e 1926. Coñecémo-la
Xunta Directiva de 1917 33 cando o Centro contaba xa con 246 socios:
Presidente: Baltasar Cordal.
Vicepresidente: Antonio Fernández Puente.
Tesoureiro: Vicente Valladares.
Secretario: Luis Forns.
Prosecretario: Olegario Montenegro.
Bibliotecario: José Mazaeda.
Directores: Enrique Martínez, Casimiro Castro, José Pernas, Javier Fernández
Pérez, Epifanio González Diéguez, Ramiro Pose.
O outro Centro Galego do que tivemos noticia ata hoxe é o de
Punta Arenas que, fundado en 1945, mantén a súa actividade ata 1970,
co protagonismo dos irmáns Luis e Antonio Soto, xunto a outros personaxes
destacados como Jesús Veiga ou Ventura Varela.
33 Vida Gallega, nº 83, marzo de 1917.