Descargar - Secretaría Xeral da Emigración - Xunta de Galicia

246
Esta protesta non está só poñendo de manifesto o rigor das autoridades
arxentinas na súa política de deportación senón tamén a propia situación de
crise pola que estaba atravesando o estado español neses anos, e que ve como
a súa conflictividade social se podería agravar aínda máis coa chegada de
numerosos deportados do país americano. Pero ademais, agora, os informes
remitidos polos representantes españois na Arxentina deixan entrever como
esa importante presencia de españois no anarquismo está repercutindo negativamente
na propia colectividade, tanto polo temor que existe de chegar a
sufrir represalias, pagando xustos por pecadores, como polo feito de chegar a
ser rexeitados nalgúns traballos por ser considerados elementos perigosos 66 ,
xeralizándose na opinión pública bonarense un clima de hostilidade cara á
colectividade española, cualificando de anarquistas á inmensa maioría dos
seus obreiros, acusándoos de se-los promotores de toda desorde social e, por
tanto, son clasificados de inimigos da nacionalidade arxentina.
¿Qué sucedera para que se chegase a esta situación? Xa comentaramos
como para a oligarquía arxentina, o anarquismo era una flor exótica
que non tiña sentido nun país novo, cheo de oportunidades. Pero o desenvolvemento
comercial e industrial orixinou un proletariado, constituído
maioritariamente por inmigrantes, por estranxeiros, dando lugar ás reivindicacións
obreiras e ós conflictos do traballo, que non foron presentados
pola oligarquía como un conflicto de clases senón como un encontro
entre nativos e estranxeiros, establecendo así unha ligazón entre axitación
obreira e presencia inmigrante 67 . O coro de eloxios que adoitaba oírse
ó redor dos inmigrantes, comezou a apagarse polos receos que suscitaba a
mala inmigración, a dos estranxeiros desagradecidos que organizaban folgas
e difundían doutrinas socialistas ou anarquistas. Todo iso poñía á vista
66 AMAE, Histórico, Política Exterior: Arxentina, leg. 2. 316. AMAE, Histórico, Correspondencia con
Embaixadas e Legacións, Arxentina, leg. 1. 356.
67 “La elite político-social está tanto más preparada a percibir esa vinculación por cuanto –como se ha
visto– ya antes de que emergiesen las formas organizadas de protesta obrera ha comenzado a percibir
en el temple de las clases trabajadoras urbanas transformaciones que –aunque no podía aun ser motivo
de alarma– marcaban el fin de la deferencia tradicionalmente tributada a esa elite por el resto de
la sociedad urbana”, aparecendo así de novo a xenofobia como un argumento apoloxético en defensa
dunha orde arredor do cal o consenso faise cada vez menos seguro, Tulio Halperin Donghi: “¿Para qué
la inmigración? Ideología y política inmigratoria y aceleración del proceso modernizador: el caso
argentino (1810-1914)”, en Lateinahenifa-Jahrbuch, nº 13, 1976, pp. 473-474.