23.04.2013 Views

Diccionario filológico-comparado de la lengua castellana

Diccionario filológico-comparado de la lengua castellana

Diccionario filológico-comparado de la lengua castellana

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Impudic-icia. f.<br />

Cfr. etim. impúdico. Suf.<br />

SIGN. — Deshonestidad.<br />

Impúd-ico, ica. adj.<br />

IMPUD IMPUN 3085<br />

•tcia.<br />

(>fr. etim. impu<strong>de</strong>nte. Suf. -ico.<br />

SIGN.— Deshonesto, falto <strong>de</strong> pudor:<br />

Eusebia, á quien una, y mil veces acusaba <strong>de</strong> impúdica<br />

y mal intencionada. Cerv- Pera. lib. 2, cap. 19.<br />

Impues-to, ta.<br />

Cfr. etiin. imponer. Siif. -to.<br />

SIGN.— J. p p. irreg. <strong>de</strong> IMPONER.<br />

2. m. Tributo, carga.<br />

Impugna-ble. adj.<br />

Cfr. etim. impugnar. Suf. -ble.<br />

SIGN.— 1. Que .«e pue<strong>de</strong> impugnar.<br />

2. ant. IiNEXPUNABLE.<br />

Impugna-ción. f.<br />

Cfr. etim. impugnar. Suf. -ción.<br />

SIGN. — Acción y efecto <strong>de</strong> impugnar:<br />

De tal manera vivirá en esta vida, que ningún incur-<br />

80 ni impugnación <strong>de</strong> <strong>la</strong> próspera ni adversa fortuna le<br />

podía empecer. Coni. 300, Copl. 28.<br />

Impugna-dor, dora. adj.<br />

Cfr. etim. impugnar. Suf. -dor.<br />

SIGN.— Que impugna. Ú. t. e. s.<br />

Los impugnadores daban color á <strong>la</strong> severidad injusta<br />

<strong>de</strong> <strong>la</strong>s censuras. Corn. Chron. tom. 3, lib. 3, cap. 9.<br />

Impugn ante.<br />

(]fi'. etim. impugnar. Suf. -ante.<br />

SIGN.— p. a. <strong>de</strong> impugnar. Que impugna.<br />

Im-pug-n-ar. a.<br />

ETIM. — Del <strong>la</strong>t. im-pug-na 7'e, atacar,<br />

asaltar, acometer, cercar, impugnar,<br />

contra<strong>de</strong>cir, oponerse á otro con pa<strong>la</strong>bras<br />

ú obras; compuesto <strong>de</strong>l pref. in-<br />

(cfr.), en, sobre, encima, etc., cambiado<br />

en iM- por asimi<strong>la</strong>ción <strong>de</strong> <strong>la</strong> n- á <strong>la</strong> <strong>la</strong>-<br />

bial siguiente, y el verbo pugna re,<br />

prim. <strong>de</strong> pugnar (cfr.). Etimológ. significa<br />

pugnar en, sobre (un objeto, asunto,<br />

una cuestión, etc.). De tmpugna-re<br />

se <strong>de</strong>rivan: im-pug-na-tor, -tor-is,- torem,<br />

prim. <strong>de</strong> im-pug-na-dof; impugn ans,<br />

-antis, -antem (part. pres.), primitivo <strong>de</strong><br />

impugn-ante ; im-pug-na-tio, -tion-is,<br />

-tion-em, primit. <strong>de</strong> impugna-ción. De<br />

IMPUGNAR <strong>de</strong>scien<strong>de</strong>n impugna-ble é<br />

iMPUGNA-T-ivo. Le correspon<strong>de</strong>n: ital.<br />

impugnare; franc. impugner; prov. impugnar,<br />

enipugnar, empunhar; catalán<br />

impugnar; port. impugnar;\ng\. impugn,<br />

etc. Cfr. PUGNA. PUGNANTE, etC.<br />

SIGN —Combatir, contra<strong>de</strong>cir, refutar:<br />

Haria tantos y tales enemigos que le impugnarían<br />

con eficacia su <strong>de</strong>recho. Abare. An. R. D. Mart. cap.<br />

2, núm. 15.<br />

I Impugnat-ivo,<br />

iva. adj.<br />

Cfr. etim. impugnar. Suf -ivo.<br />

SIGN.— Dícese <strong>de</strong> lo que impugna ó es capaz<br />

<strong>de</strong> impugnar<br />

No hai en toda su carta sy<strong>la</strong>ba impugnativa, que no<br />

tenga contra sí toda <strong>la</strong> evi<strong>de</strong>néia <strong>de</strong> <strong>la</strong>s historias. Pell.<br />

Sync. núm. 59.<br />

Impuls-ar. a.<br />

Cfr. etim. impulso. Suf. -ar,<br />

SIGN.— Impeler:<br />

La impulsó á <strong>de</strong>cir con audacia procedida <strong>de</strong> constante<br />

fe C. <strong>de</strong> <strong>la</strong> Roe. V. N. Señora, pl, 149.<br />

Impuls-ión. f.<br />

Cfr. etim. impulso. Suf. -ion.<br />

SIGN.-lMPULSo:<br />

Pero esta impulsión es mas vehemente en <strong>la</strong> parte<br />

anterior. F. Uerr. Egl. 2, Garc.<br />

Impuls-ivo, iva. adj.<br />

Cfr. etim. impulso. Suf. -ivo.<br />

SIGN.— Dícese <strong>de</strong> lo que impele ó pue<strong>de</strong><br />

impeler.<br />

Impul-so. m.<br />

Cfr. etim. impeler. Suf. -so.<br />

SIGN.—Acción y efecto <strong>de</strong> impeler:<br />

A cuyo impulso los polos Caducan, el mar se encrespa.<br />

Las montañas se estremecen, Y los edificios tiem<br />

b<strong>la</strong>n. Cald. Aut. «El Cor<strong>de</strong>ro <strong>de</strong> Isaías.»<br />

Impul-sor, sora. adj.<br />

Cfr. etim. impulso. Suf. -sor.<br />

SIGN.— Que impele. U. t. c. s.<br />

Im-pune. adj.<br />

ETIM.— Del <strong>la</strong>t. im-puni-s, -e, impune,<br />

sin castigo, libre <strong>de</strong> él; compuesto<br />

<strong>de</strong>l pref. negativo in- (cfr.), no, cambiado<br />

en im- por asimi<strong>la</strong>ción <strong>de</strong> <strong>la</strong> n- á <strong>la</strong><br />

<strong>la</strong>bial siguiente, y -punis, <strong>de</strong>rivado <strong>de</strong>l<br />

verbo puni-re, castigar, cuya etim. cfr.<br />

en punir. Etimológ. im-pun-e significa<br />

sin pena, sin castigo. De im-pun-is <strong>de</strong>scien<strong>de</strong>n<br />

im-puni-tas, -tat-is, -tat-em, primitivo<br />

<strong>de</strong> iMPUNi-DAD é /a>7-/)m/i?-¿ms, -¿a,<br />

-tum, no castigado, prim. <strong>de</strong> impuni-do.<br />

De impune se <strong>de</strong>riva im-pune-mente.<br />

Le correspon<strong>de</strong>n: ¡tal. impune; cat. y<br />

port. impune, etc. Cfr. franc. impuni:<br />

ita!. impunito; cat. impúnit; port. impunido,<br />

etc. Cfr. pena, punitivo, etc.<br />

SIGN.— Que queda sin castigo:<br />

Cuyo nativo horror <strong>de</strong>sfiguran y <strong>de</strong>smienten con su<br />

misma fácil práctica é impune complicidad. Aleaz.<br />

Chon. Prol. pl. 7.<br />

Impune-mente. adv. m.<br />

Cfr. etim. lmpune. Suf. -mente.<br />

SIGN.— Con impunidad.<br />

Impuni-dad. f.<br />

Cfr. etim. impune. Suf. -dad.<br />

SIGN.— Falta <strong>de</strong> castigo:<br />

Muchas veces suele disimu<strong>la</strong>r Dios los pecados, raras<br />

<strong>la</strong> tmjjunidad <strong>de</strong> ellos. Nieremb. Dict. R. Pee. 8.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!