slâm ahlâkı

nun malından yimesi ve kullanması câizdir. Başkasına yidirmesi vefıtrasını vermesi ve kurbanını kesdirmesi câiz değildir.)]16- Terâzîsini ve ölçeğini, hak üzere kullanmamak.17- Nemâzı vaktinden önce ve sonra kılmak.18- Mü’min kardeşinin gönlünü kırmak.19- Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” söylemediği sözüsöylemek ve ona isnâd eylemek.20- Rüşvet almak.21- Hak şehâdetden kaçınmak.22- Malının zekâtını ve uşrunu vermemek.23- Gücü yeten kimse, münkeri, günâh işliyeni görünce, men’etmemek.24- Canlı hayvânı ateşde yakmak.25- Kur’ân-ı azîm-üş-şânı öğrendikden sonra, okumasını unutmak.26- Allahü azîm-üş-şânın rahmetinden ümmîdini kesmek.27- Müslimân olsun, kâfir olsun, insanlara hıyânet etmek.28- Hınzır (domuz) eti yimek harâmdır.29- Resûlullahın Eshâbından “rıdvânullahi teâlâ aleyhim ecma’în”her hangi birisini sevmemek ve söğmek.30- Karnı doydukdan sonra yimeğe devâm etmek harâmdır.31- Avretler, erinin döşeğinden kaçmak.32- Avretler, erinden iznsiz ziyârete gitmek.33- Bir nâmûslu kadına, fâhişe demek.34- Nemîme, ya’nî müslimânlar arasında söz taşımak.35- Avret mahallini başkasına göstermek. [Erkeğin göbekle dizarası, kadının saçı, kolu, bacağı avretdir.] Başkasının avret yerinebakmak.36- Ölmüş hayvân eti (leş) yimek ve başkasına yidirmek. Dînimizinbildirdiğine uymıyarak öldürülen hayvânlar da leş olur.37- Emânete hiyânet etmek.38- Müslimânı gîbet etmek.39- Hased etmek.40- Allahü azîm-üş-şâna şirk [ortak] koşmak.41- Yalan söylemek.42- Kibrlilik, kendini üstün görmek.43- Ölüm hastasının vârisden mal kaçırması.44- Bahîl, çok hasîs olmak.45- Dünyâya [harâmlara] muhabbet etmek.– 312 –