slâm ahlâkı

ya’nî sessiz zikr etmek, (Zikr-i cehrî)den, ya’nî sesle zikr etmekdendahâ efdaldir. Böyle zikr ederlerdi. Hadîs-i şerîfde bildirilen (ihsân)mertebesinde idiler. Kalbleri hep feyz kaynağına [ya’nî Allahüteâlâya] karşı idi. Böyle olan tesavvuf büyüğünün teveccühünekavuşan sâdık, hâlis bir kimsenin kalbi, hattâ bütün latîfeleri hemenzikr etmeğe başlar. Huzûra, ya’nî Allahü teâlâdan başka hiçbirşeyin kalbde bulunmamasına ki, buna (Müşâhede) de denir vecezbelere, (vâridât) denilen feyzlere, ya’nî zâhirini ve bâtınını nûrlarınkaplaması gibi ni’metlere kavuşur. Mürşidinin kalbinden feyzalanın kalbine Allahü teâlâdan başka hiçbir şeyin düşüncesi gelmez.Bütün a’zâsı sünnete uygun ve azîmet ile hareket eder. Buni’metler ne büyük se’âdetdir. Yâ Rabbî! Sevgili PeygamberinMuhammed Mustafâ “sallallahü aleyhi ve âlihi ve sellem” hurmetineve O yüce Peygamberin yolunda bulunan meşâyıh-ı kirâm“rahmetullahi aleyhim ecma’în” hurmetine, bu çok kıymetli ni’metile bizleri rızklandır. İmâm-ı Rabbânî, müceddid-i elf-i sânînin“rahmetullahi aleyh” feyzleri, insanın bütün latîfelerini bu ni’metekavuşdurmakdadır.Cânım, kurban olsun senin yoluna,Adı güzel, kendi güzel Muhammed!Gel şefâ’at eyle kemter kuluna,Adı güzel, kendi güzel Muhammed!Mü’min olanların çokdur cefâsı,Âhıretde olur zevk-u safâsı.Onsekizbin âlemin Mustafâsı,Adı güzel, kendi güzel Muhammed!Yedi kat gökleri seyrân eyleyen,Kürsînin üstünde cevlân eyleyen,Mi’râcda, ümmetin Hakdan dileyen,Adı güzel, kendi güzel Muhammed!(Yûnüs) neyler iki cihânı sensiz,Sen hak Peygambersin şeksiz şübhesiz!Sana uymıyanlar, gider îmânsız,Adı güzel, kendi güzel Muhammed!– 359 –