slâm ahlâkı

zından sonra yimeli, yatsıyı kılınca, dâmâdı kız evine götürüp, düâdansonra hemen dağılmalıdır.]İbtidâki gece, güvey, gelinin ayağını yıkamak ve o suyu, evindört bucağına saçmak, sünnetdir. İki rek’at nâfile nemâz kılıp düâeyleye. O gece, her ne düâ ederse, makbûl olur. Güveyi görenler,kendisine bunu hâtırlatırlar. Ve (Bârekellahü lek ve bârekellahüaleyhâ ve ceme’a beynekümâ bilhayri) diyeler. Ya’nî, Allahü teâlâ,sana mubârek eylesin ve zevcene mubârek olsun ve ikinizin arasını,hayrla cem’ eylesin!Ba’zılarının yapdıkları gibi, (Bir hoşça geçinin, oğullu uşaklıolasınız) demek, câhiller hitâbıdır, fâidesi yokdur. O vakte mahsûsdüâları okumak sünnetdir.Lüzûmlu olan umûr-ı dîniyyeyi bilip ve avretine dahî öğrete.Zîrâ, âhıretde süâl olunur. Bilemedim demek özr olmaz. [Farzlarıve harâmları ve Ehl-i sünnet i’tikâdını öğrenmek ve zevcesine, çocuklarınaöğretmek farzdır. Sünnetleri öğrenmek ve öğretmeksünnetdir.]Avretini islâmiyyetin cevâz vermediği yere götürmeye ve göndermeye!Sokağa açık çıkarmaya. Zîrâ Peygamberimiz “aleyhisselâm”,(Bir avret güzel kokular ile, nemâz kılmak için mescide gelse,o avretin nemâzı kabûl olmaz, tâ ki evine varıp, cünüblükdengusl eder gibi, gusl etmeyince) buyurdu. Onlara, güzel râyıha ile,câmi’e ve mescide gitmek câiz olmayınca, başka yerlere gidip halkagörünmek günâhı, ne mertebe olmak gerek? Ona göre, kıyâsoluna! Ve çekilecek azâbı teemmül edile!Ve dahî, Peygamberimiz “aleyhisselâm” bir hadîs-i şerîfindebuyurmuşdur: (Cennet ehlinin çoğu, fukarâ ve Cehennem ehlininçoğu avretlerdir.) Bunun üzerine, hazret-i Âişe “radıyallahü anhâ”süâl eylediler ki: (Avretlerin çoğu Cehennemde olmağa sebeb nedir?)Resûl-i ekrem “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki,(Bunlar belâya sabr eylemezler ve on iyilik gördükleri kimseden,bir kemlik gördükde, o on iyiliği -hemen- unutup, bir kemliği dâimâsöyler. Ve dünyâ zînetlerini, çok ziyâde severler ve âhırete çalışmazlarve gîbeti çok ederler.)Erlerden ve avretlerden her kim bu sıfatlar ile muttasıf olursa,ehl-i Cehennemdir.Ve dahî, hazret-i Alî “kerremallahü teâlâ vecheh”den rivâyetolunur ki, birgün, Resûl-i ekremin “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem”huzûruna bir avret gelip, (Yâ Resûlallah! Bir ere varmak isterim,ne buyurursunuz) dedi. Se’âdet ile buyurdu ki, (Erin hakkı,avretin üzerinde çokdur. Hakkından gelebilir misin?) O av-– 332 –