slâm ahlâkı

incitecek şey söylemek câiz değildir.Müctehid bulunmadığı zemânda, evvelce vefât etmiş olan müctehidinfetvâsı ile amel etmek câizdir. Menfe’ati olan bir şeyin harâmolduğu bildirilmemiş ise, o şey mubâh olur. Zararlı olan şeyiyimek, içmek harâmdır. Menfe’ati ve zararı bilinmiyen şeye halâldenir. Bunun için, tütün içmeğe harâm dememelidir. Hem de, dindebid’at değildir. Âdetde bid’atdir. Ba’zı kimselere zarar verirse,yalnız bunlara zarar verecek mikdârda içmek harâm olur.Bir şeyin, zemânın, yerin uğursuz olması, yehûdîlikde vardır.İslâmiyyetde uğursuzluk yokdur. Câhillerin sünnet veyâ vâcib sanacaklarışeyi yapmak mekrûh olur.Avâmın, ya’nî câhillerin fıkh kitâblarına göre amel etmeleri lâzımdır.Âyet-i kerîmelerden ve hadîs-i şerîflerden hükm çıkarmalarıcâiz değildir. Yüzdokuzuncu sahîfeye bakınız! Fıkh kitâblarınauymıyan bir âyet-i kerîme veyâ bir hadîs-i şerîf görülürse, bununmensûh veyâ te’vîlli, yâhud mercûh olduğu anlaşılmalıdır. Bununiçin, imâm-ı a’zam Ebû Hanîfenin “rahime-hullahü teâlâ” bir sözü,bir hadîs-i şerîfe uygun olmazsa, bu hadîs-i şerîfi bilmiyormuş demekcâiz değildir. Çünki, bu hadîsi işitmiş, fekat sahîh olduğunainanmamış veyâ te’vîl edilmesi lâzım olduğunu anlamışdır demelidir.[Bu satırlar, (Berîka)nın doksandördüncü sahîfesinde de yazılıdır.Vehhâbîlerin, Seyyid Kutubcuların ve Teblîg-ı cemâ’atcı denilenmezhebsizlerin yanlış yolda ve haksız olduklarını göstermekdedir.]Câizdir demek, sahîh olur, halâl olur demekdir.Bağlı olduğu mezhebe sâdık olmak, her işini mezhebine uygunyapmak vâcibdir. Fekat, teassub câiz değildir. Teassub, diğer üçmezhebi haksız bilmek, onları incitmekdir. Çünki, dört mezhebinherbiri hakdır, doğrudur.[Bir mezhebde bulunan, diğer üç mezhebdeki müslimânlarıkardeş bilir. Onları incitmez. Birbirlerini severler, yardım ederler.Allahü teâlâ, müslimânların îmânda birleşmelerini, Eshâb-ı kirâmgibi inanmalarını emr ediyor. Eshâb-ı kirâmın “radıyallahü teâlâanhüm ecma’în” îmânlarını öğrenip, kitâblarına yazanlara, (Ehl-isünnet) denir. Bütün müslimânların, Ehl-i sünnet âlimlerinin “rahime-hümullahüteâlâ” bildirdikleri gibi îmân etmeleri lâzımdır.Sonradan çıkan selefiyye ve mezhebsizlik inanışlarının bozuk olduğunubilmemiz lâzımdır.İnanışları birbirine uymayan ve Eshâb-ı kirâmın “radıyallahüteâlâ anhüm ecma’în” inanışlarına hiç benzemeyen kimselerin birleşmeleri,kardeş olmaları düşünülemez. Müslimânları aldatmakiçin, kendi felâket yollarına sürüklemek için, kardeşlik maskesi– 545 – İslâm Ahlâkı - F:35