slâm ahlâkı

hamet edeyim ki, dostların şaşsın, sana bir şefkat edeyim ki, ana-babanınoğluna olan şefkatinden ziyâde olsun. Lutf-ü kereminden olkulun bütün günâhını afv edip, kabri Cennet bağçesi olur ve Cennethûrileri ve ni’metleri ile dolar. Allahü teâlâ öyle merhametlidir ki,günâhkâr kullarını afv eder. O kadar merhametlidir ki, günde kaçkerre kullarının ayblarını görüp örter, yüzlerine vurmaz. O hâlde,böyle bir hâlıkın emrlerini yapıp, yasaklarından kaçınmalı, her günamel-i sâlih işleyip, yarının azâbından kurtulmalıdır.)Mü’minlerin günâhlı ve günâhsız hepsine, kabr süâli vardır.Yalnız günâhları afv edilmiyenlerine ve cümle kâfirlere kabr azâbıda vardır. Müslimânlar arasında lâf taşıyanlara ve halâda üzerinebevl sıçratanlara kabrde azâb olacakdır. [Kabr azâbı yalnız rûhadeğil, hem rûha ve hem de cesede olacakdır. Aklın ermediği şeyleriakl ile çözmeğe kalkışmamalıdır.]Şâyed o kimse îmânsız ölmüşse, şiddetli azâblarla mahşer gününekadar [sonra da, Cehennemde ebedî] azâb görür.Ey zâir-i sâhib-nefes, hubb-ı sivâdan meyli kes.Dünyâda kalmaz hiç kes, Allahü bes, bâkî heves.Her ten biter bir derd ile, geh germ ile geh serd ile,Uğraşmağa bir ferd ile, değmez bu dünyâ-yı ehas.Ben de ferîd-i asr idim, fass-ı nigîn-i sadr idim,Nakş-ı hümâyûn-ı satr idim, gösterdi çarh rû-yi abes.Dil-haste oldum bir zemân, tedrîc ile bitdi tüvân,Uçdu nihâyet murg-ı cân, çünki harâb oldu kafes.Söndü çerâg-ı âfiyet, zulmetde kaldı şeş cihet,Açıldı subh-ı âhıret, envâr-ı Hak’dan muktebes.Buldum o dem Sübhânımı, arz eyledim ısyânımı,Matlûb idüp, gufrânımı, rahmetle oldu dâd-res.Yâ Rab! Bu abd-i rû’siyâh, etdimse de yüzbin günâh,Dergâhını kıldım penâh, afvındır ancak mültemes.Târîhdir ism-i Gafûr, lâbüdd ider sırrı zuhûr,Afv olunur her bir kusûr, Allahü bes bâkî heves.Abdürrahmân Sâmî Pâşa[Ey ziyârete gelen diri insan! Allahdan başka hiçbir şeye gönülverme!Dünyâda kimse kalmaz. Allahdan başkası birşey yapamaz. Ondanbaşka kimse kalmaz!– 350 –