16.08.2018 Views

1984

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

байнгын дайн дажин, байгууллын бусад зайлшгүй хэрэгцээт зүйлсийн угийн учир шалтгаан<br />

болох судлагдаагүй инстинкт нуугдаж байна...<br />

Смит шинэ дуу чимээ сонсох шиг нам гүм байддыг мэдэрлээ. Жулия нэг хэсэгтээ хөддөхгүй<br />

байх шиг түүнд санагдлаа. Жулия гараа дэрлээд үс нь нүүр рүү нь задран унжчихсан<br />

бүсэлхийгээ хүртэл шалдан хажуугаараа хэвтэнэ. Түүний цээж нь аажмаар үе үе турж<br />

харагдана.<br />

“Жулия”<br />

Хариу дуугарсангүй.<br />

“Жулия, чи сэрүүн байна уу?”<br />

Тэрээр унтаж байгаа тул харну дуугарсангүй. Смит номоо хааж шал дээр тавиад доошилж<br />

хэвтээд бүтээлгээрээ хоёр биеэ хучив.<br />

Тэрээр гол далд учрыг мэдэж чадсангүй гэж бодож хэвтлээ. Тэрээр яаж гэдгийг нь ойлголоо,<br />

яах гэж гэдгийг нь ойлгосонгүй. Нэгдүгээр бүлэг нь гуравдугаар бүлгийн адил үнэндээ түүнд<br />

шинэ юм нээсэнгүй. Энэ бүлгээс мэдлэгээ цэгцтэй л болгосон юм. Харин энэ номыг уншиж<br />

дуусгаад өөрийгөө солиотой биш гэдгийг эцсийн эцэст ойлголоо. Чи цөөнх, тэр ч байтугай<br />

ганцаараа ч гэсэн чи солиорсон хэрэг биш юм. Үнэн гэж байна, худал юм гэж байна гэхдээ<br />

чи ертөнцийн бүх юмыг сөрөн зогсож үнэнийг баримтлах юм бол солиотой хүн биш ээ.<br />

Жаргаж байгаа нарны шар туяа орны дэвсгэр дээр туслаа. Смит нүдээ аниад хэвтэж байхдаа<br />

нүүр нь нарны туяанд, бие нь эмэгтэй хүний ялдам биед хүрч бүлээцээд амар амгалан<br />

нойрмог итгэл төрж байна. Юу ч тэдэнд заналхийлэхгүй, бүх юм сайхан байна. Тэрээр<br />

амандаа «эрүүл саруул ухаан бол тоо бүртгэлийн ойлголт биш» гэж үглээд нойрмоглолоо.<br />

Эдгээр үгэнд гүн гүнзгий мэргэн ухаан шингэсэн юм шиг санагдаж байлаа.<br />

* * *<br />

Смит их л удаан унтсан юм шиг санаж сэрэхэд хуучны цагаар дөнгөж 20.30 болж байна.<br />

Тэрээр дахин зүүрмэглэхэд хашаан дотроос нөгөөх танил хоолойгоор дуулах дуулдлаа.<br />

“Сэтгэл зүрхэнд дотно мөрөөдөл минь<br />

Хаврын эхний өдөр шиг арилжээ<br />

Зүүд нойрыг минь түгшүүлсэн<br />

Итгэл найдварыг би одоо ч мартаж чадахгүй нь!”<br />

Энэ тэнэгдүү дуу моодноос гараагүй бололтой, хот дотор хаа хаагүй дуулсаар байгаа аж. Энэ<br />

дуу «Үзэн ядахын дуу»-наас ч илүү тархжээ. Жулия дууны чимээнээр сэрээд тааламжтайяа<br />

суниагаад орноосоо бослоо.<br />

“Юм идмээр байна. Кофе чанах уу? Керосин халаагуур унтарчихаж, ус нь хөрчихжээ.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!