1984

байдаг, тийм биз дээ?”
Смит түүнд ойлгуулахыг оролдлоо.
“Энэ бол онцгой тохиолдол юм. Хэн нэгнийг алж устгасанд хэргийн учир начир байгаа юм
биш ээ. Өчигдрийн өдрөөс авахуулаад өнгөрснийг үнэн хэрэг дээрээ үгүй хийчихээд байна,
ойлгож байна уу? Өнгөрсөн үе зөвхөн энэ бөөрөнхий шил шиг биетэй юманд хадгалагдаж
үлдсэн болохоос түүнд хамаатай үгэнд үлдсэнгүй. Бид хувьсгалын тухай, хувьсгалын өмнөх
үеийн амьдралын тухай тодорхой юу ч мэдэхгүй байна. Бүх баримт бичгийг нэг нэггүй
устгачихсан буюу зсаварлачихсан, бүх номонд засвар өөрчлөлт оруулчихсан, уран зургийг
шинээр зурчихсан, хөшөө дурсгал, гудамж, барилга байшинд шинэ нэр өгчихсөн, бүх он
цагийг өөрчилчихсөн байна шүү дээ. Энэ үйл явцыг нэг ч цаг, нэг ч хоног зогсоохгүй
үргэлжлүүлж байна. Түүх зогсчихсон байна. Намын зөв дандаа байдаг дуусдаггүй өнөөдрөөс
өөр юу ч алга байна. Би өнгөрснийг хуурамчаар үйлдэж байна гэдгийг тэддэг боловч
үүнийгээ юугаар ч нотолж чадахгүй нь тодорхой. Би өөрөө хуурамчаар үйлдэж байхдаа ч
чадахгүй. Үүнийгээ үйлдмэгц л гэрчлэх баримт нь алга болж байна. Цорын ганц гэрчлэх
нотолгоо нь миний толгойд байна, гэтэл өөр хэн нэгний толгойд ийм ой дурсамж
хадгалагдаж үлдсэн гэдгийг хэн баттай хэлж чадах юм бэ? Үйл явдал болж өнгөрснөөс хойш
хэдэн жилийн дараа л зөвхөн тэрхэн хоромд энэ насанд минь ганц удаа л жинхэнэ үнэн
баримт надад байсан юм”
"Тэгээд ямар хэрэг гарав аа?”
“Ямар ч хэрэг болоогүй. Би хэдхэн хормын дараа устгачихсан юм. Өнөөдөр ийм юм болсон
бол би хадгалах байсан”
“Би бол хадгалахгүй шүү! Би үнэхээр хэрэгтэй юмны төлөө бол азаа үзэхэд бэлэн байна,
харин хуучин сонины тасархайн төлөө бол үгүй шүү. Чи түүнийг хадгаллаа гэж бодьё тэгээд
чи түүгээр яах юм бэ?”
“Онцгой юм биш байх л даа. Энэ чинь харин баримт нотолгоо байсан юм. Би зүрх гаргаад
хэн нэгэнд үзүүлсэн бол тэр хүнд эргэлзэл төрүүлэх л байсан юм. Бид энэ насандаа ямар нэг
юм өөрчилж чадна гэж би бодохгүй байна. Энд тэнд эсэргүүщшйн голомт үүсч аажмаар
өргөжин хойч үеийнхэнд уншуулах хэдэн баримт бичиг үлдээж бидний үйл хэргийг
үргэлжлүүлэх болно гэж төсөөлж байна”
“Хонгор минь, би хойч үеийг сонирхохгүй байна. Би өөрсдийгөө л сонирхож байна”
“Чи бол зөвхөн бүсэлхийнээсээ л доогуур бослого гаргагч юм”
Жулия үүнийг маш мэргэн үг хэллээ гэж үзээд баярлан Смитийг хүзүүгээр нь тэвэрч авлаа.
Жулия Намын үзэл баримтлалын ээдрээтэй арга мэхийг өчүүхэн ч сонирхдоггүй аж. Смит
Ангсоцын зарчмууд, хоёрсэтгэх, өнгөрсөн үеийн хувирамтгай чанар, бодит байдлын үгүйсгэл
зэргийн талаар санаа боддоо илэрхийлж Шинхэлийн үг хэрэглэхээр тэр дороо Жулия
уйтгарлан ундууцаж, ийм юмыг ерөөсөө анзаарч байгаагүй юм байна гэж ярьдаг байлаа. Энэ