1984

ухаан алдчихсангүй. Бүх юм харлалаа. Жишээ нь тэрээр өөрөө солиотой, орилж чарласан
адгуус болж хувирчээ. Тэрээр нэгэн санаа өвөртлөн харанхуйгаас мултарч чаддаа. Аврагдах
ганцхан л зам бий. Хархны өмнө өөр хүнийг тавьж өгөх ёстой, өөр хүний бие тахбодийг
тавьж өгөх хэрэгтэй юм.
Зууван багийг нүүрэнд ойртуулсан тул бусад юм харагдахаа болилоо. Торны цонхыг хэдхэн
сөөм ойртууллаа. Хархнууд ч сул тавих нь гэдгийг мэдэрсэн аж. Нэгэн харх тэсч ядан дэвхэрч
байна. Нөгөөх нь муу усны хоолойн өвгөн харх, хойт хоёр хөл дээрээ зогсоод торноос урд
хоёр хөлөөрөө зуурчихсан хамраараа уртаар амьсгал авч байна. Смит түүний сахал, шар
шүдийг нь харлаа. Тэрээр ихэд мэгдэн сандарч юу ч харахгүй, хүч тамиргүй болоод ухаан
санаа нь балайртжээ.
“Энэ бол Хятадын Эзэнт Гүрэнд дэлгэрсэн цээрлүүлэлт байсан юм” гэж Обрайен хэллээ.
Багаар нүүрийг нь бараг хааж байна. Торны төмөр утас хацрыг нь шүргэлээ. Тэгтэл... үгүй,
энэ бол аврал биш, зөвхөн горьддого, жаахан горьддого. Тэрээр гэв гэнэт нарт хорвоод
цээрлүүлэлтийг чихэж болох ганцхан хүн бий, ганцхан бие махбодиор өөрийгөө хархнаас
хамгаалж болно гэдгийг ухаарлаа. Тэрээр тэсч ядан дахин дахин ориллоо.
“Жулияг хархад өг! Жулияг хархад өг! Намайг битгий өг! Жулияг өг! Түүнийг та нар яах нь
надад хамаагүй. Нүүрий нь самардуул, ясыг нь гартал мэрүүл! Намайг битгий өг! Жулияг!
Намайг битгий өг!”
Тэрээр хархнуудаас холдон нуруугаараа ёроолгүй гүнзгий нүх рүү унасаар байна.
Түшлэгтэй сандалд хүлээстэй хэвээрээ байна, гэхдээ л шал цоолон, хана нэвтлэн, газар
цөмлөн, тэнгэс далай, агаар мандал, сансар хорвоог нэвтлэн оддын дунд хархнаас зайлан
зайлан зугтаж байна. Тэрээр гэрлийн он жилүүдийн зайд холджээ, гэхдээ л Обрайен дэргэд
нь байсаар байна. Торны хүйтэн төмөр утас хацрыг нь шүргэсээр байна. Өөрийг нь бүрхсэн
тас харанхуй дунд төмөр дэгээ тор хийхийг дуулаад торны цонх онгойсонгүй, хаагддаа
гэдгийг мэдлээ.